مطالعه نظری و آزمایشگاهی روش های خطی سازی معادله جذب سینتیک مرتبه دو

چه در طراحی سیستمهای تصفیه و چه در مدلسازی جذب در انتقال و انتشار مواد، یکی از مهمترین مسائل یافتن بهترین معادله حاکم بر تغییرات زمانی جذب می باشد. در این تحقیق یک آنالیز تئوری بر یکی از معادلات مورد استفاده یعنی معادله مرتبه دو بر اساس ظرفیت جاذب به کمک نتایج آزمایشگاهی جذب کادمیم به زئولیت در یک کانال دایره ای انجام گردیده است. نتایج نشان داد که معادلات مختلف مرتبه دوی ارائه شده در تاریخچه در واقع یک معادله می باشند و تنها در نوع روش خطی سازی و تعریف پارامترها متفاوت می باشند. برای تعیین بهترین روش خطی سازی بایستی از R2 برازش خطی به همراه مجموع مربعات خطا استفاده نمود. مقایسه بین هفت روش خطی سازی نشان داد که سه روش بلانچارد، ریچی و سابکوسک و سروینسکی بهترین روش های خطی سازی با توجه به داده های موجود می باشند. بعلاوه نتایج نشان داد به منظور برآورد ظرفیت جاذب بایستی آن را مستقیما در آزمایشگاه اندازه گیری نمود.