تاثیر ناخنک بر اعوجاج های چشمی

ارزیابی اعوجاج های رده بالا در چشم های دارای ناخنک در مقایسه با چشم سالم مقابل.
روش پژوهش: این مطالعه بر روی 31 چشم مبتلا به ناخنک در مقایسه با چشم سالم طرف مقابل انجام شد. ابرومتری NIDEK OPD-Scan در هر دو چشم همه بیماران انجام شد. سپس مقادیر RMS (root mean square) اعوجاج های کل رده بالا، اعوجاج های کما شکل، اعوجاج های کروی شکل، اعوجاج های رده های سوم، چهارم و پنجم، اعوجاج های برگ شبدری (trefoil) و اعوجاج کروی دو چشم با هم مقایسه شدند. براساس اندازه ناحیه غیردرگیر مرکز قرنیه، چشم ها به سه گروه طبقه بندی شدند و میزان اعوجاج ها در سه گروه با هم مقایسه شد.
بیماران شامل 23 مرد و 8 زن با میانگین سنی 9/5±5/42 سال بودند. اعوجاج کل رده بالا، در چشم دارای ناخنک، به طور بارزی بیش تر از چشم نرمال بود (22/2±85/1 میکرومتر در مقابل 44/0±36/0 میکرومتر، 001/0=P). RMS تمام رده های Zernike و اعوجاج های مختلف در چشم مبتلا به ناخنک بیش تر بودند؛ به جز اعوجاج کروی. بیش ترین تفاوت مربوط به اعوجاج های برگ شبدری)37/1 میکرومتر در مقابل 25/0 میکرومتر، 001/0P<) و اعوجاج های کما (37/0 میکرومتر در مقابل 14/0 میکرومتر، 001/0P<) بود. با کاهش ناحیه اپتیکی شفاف (افزایش اندازه ناخنک)، میزان همه اعوجاج ها به جز اعوجاج کروی افزایش یافت.
ناخنک و اندازه آن تاثیر زیادی در افزایش اعوجاج های رده بالای چشم به ویژه اعوجاج های کما و برگ شبدری در مقایسه با چشم مقابل دارد.