بررسی شیوع کم خونی فقرآهن و عوامل مرتبط با آن در کودکان سن مدرسه شهر قم

کم خونی فقر آهن شایعترین اختلال تغذیه ای و از مشکلات بهداشتی عمده در کودکان است که با رشد و تکامل ناکافی، تغییرات خلقی و رفتاری، و افت تحصیلی در آنان همراه است. شناخت عوامل مرتبط با این عارضه گام مؤثری در کنترل و پیشگیری از آن می باشد. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین شیوع و عوامل مرتبط با کم خونی فقر آهن در کودکان سن مدرسه شهر قم انجام شد.
در این مطالعه توصیفی 554 دانش آموز مدارس ابتدایی شهر قم به صورت تصادفی انتخاب شدند. گردآوری داده ها با استفاده از پرسشنامه و آزمایش شمارش سلول های خونی بود. جهت سنجش ابتلا به کم خونی از شاخص منتزر (نسبت حجم گلبول های قرمز به تعداد آن) استفاده شد و مقادیر بالای 13 به عنوان کم خونی فقر آهن در نظر گرفته شد.
297 کودک (6/53%) مبتلا به کم خونی فقر آهن بودند. 1/44% مبتلایان را کودکان 8-7 سال تشکیل می دادند. بین مصرف ناکافی گروه غذایی گوشت، حبوبات، تخم مرغ و مغزها، و ابتلا به کم خونی رابطه معنی دار آماری وجود داشت (05/0 p<).
شیوع کم خونی فقر آهن در کودکان سن مدرسه به ویژه در سالهای اول تحصیلی جای نگرانی دارد و لزوم توجه به اجرای برنامه های آموزشی و حمایت از دانش آموزان در معرض خطر را مطرح می نماید. ضمنا این تحقیق کاربرد شاخص منتزر به دلیل حساسیت در غربالگری کودکان مبتلا به کم خونی در بدو ورود به مدرسه و تاکید بر مصرف گروه غذایی گوشت و حبوبات و تخم مرغ و مغزها را نیز مطرح می نماید.