اثر استفاده از ذرات ساقه ذرت بر ویژگی های فیزیکی و مکانیکی تخته خرده چوب

هدف از این تحقیق، کاربرد ساقه ذرت دانه ای در تولید تخته خرده چوب بوده است. لذا از مخلوط ساقه ذرت و چوب صنوبر (P.nigra) با نسبتهای متفاوت شامل 100 % و 0 %، 75 % و 25%، 50 % و 50 % و 25 % و 75 % به ترتیب برای ساقه ذرت و چوب صنوبر و با استفاده از دو دمای پرس 170 و180 درجه سانتیگراد و دو میزان مصرف چسب 10 و 12 درصد (براساس وزن خشک خرده چوب)، اقدام به ساخت تخته خرده چوب گردید. نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که با افزایش دمای پرس از مقاومت خمشی و مدول الاستیسیته تخته ها کاسته شده است درحالی که با افزایش مصرف چسب، ویژگی های خمشی تخته ها به نحو معنی داری بهبود یافته است. همچنین با افزوده شدن خرده چوب صنوبر به ترکیب چوبی، مقاومت خمشی و مدول الاستیسیته تخته ها افزایش یافته است، در شرایطی که از 50 و 75 درصد خرده چوب صنوبر استفاده شده است این ویژگی ها حداکثر بوده است. همچنین افزایش دمای پرس و کاهش ذرات ساقه ذرت در ترکیب چوبی باعث بهبود چسبندگی داخلی تخته ها گردیده است. نتایج حاصل از اندازه گیری واکشیدگی ضخامت تخته ها نیز نشان داد که افزایش دمای پرس و میزان مصرف چسب در سطح معنی داری، مقدار واکشیدگی ضخامتی را کاهش داده است. درحالی که با کاهش ذرات ساقه ذرت در ترکیب چوبی، واکشیدگی ضخامتی تخته ها افزایش یافته است. بنابراین در یک نتیجه گیری کلی می توان بیان نمود که از ساقه ذرت در صورتی که بین 25 تا 50 درصد در ترکیب چوبی استفاده شود، با استفاده از دمای پرس 170 درجه سانتیگراد و میزان مصرف چسب 10 درصد، امکان تولید تخته هائی با ویژگی های استاندارد وجود دارد.