اثرات زیستی تصویر برداری رزنانس مغناطیسی (MRI) 35/0 تسلا بر ترشح هورمون های جنسی و سایر پارامترهای باروری در رت بالغ نر

از بهترین تکنیک های دنیای پزشکی در تشخیص بیماری ها استفاده از تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) است. برای تولید تصاویر در MRI از سه نوع میدان الکترومغناطیسی متفاوت استفاده می شود. هدف از این مطالعه بررسی اثرات میدان های MRI بر ترشح هورمون های جنسی و سایر پارامترهای باروری در موش های صحرایی نر بالغ بوده است. مطالعات متعددی در مورد اثرات هر یک از این میدان ها بر سیستم های زیستی وجود دارد.

در این مطالعه تجربی 40 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار به صورت تصادفی به چهار گروه 10 تایی (دو گروه آزمایشی و دو گروه کنترل) تقسیم شدند. گروه های آزمایش به مدت 25 دقیقه در کویل دستگاه MRI با شدت میدان مغناطیسی 35/0 تسلا قرار گرفتند. سپس حیوانات دوره اول آزمایش و کنترل را به سرعت در هولدر قرار داده و دمای پوست اسکرتوم آنها با دما سنج دیجیتالی اندازه گیری شد. این حیوانات به آزمایشگاه منتقل و پس از خونگیری و تهیه نمونه های سرم، کشته شدند. بیضه ها از بدن آنها خارج و با ترازوی دیجیتالی وزن شد. 96 ساعت بعد از MRI همین مراحل برای حیوانات دوره دوم آزمایش و کنترل انجام شد. هورمون های تستوسترون، هورمون تحریک کننده فولیکول (FSH) و هورمون لوتئیزه کننده (LH) به روش رادیوایمنواسی (RIA) اندازه گیری و در گروه های مختلف با هم مقایسه شدند.

در مرحله اول که پس از انجام MRI صورت گرفت، افزایش معناداری در هورمون FSH (003/0=P) و کاهش معنی داری در میزان هورمون تستوسترون گروه آزمایش نسبت به کنترل مشاهده شد (001/0=P) اما تغییرات میزان هورمون LH، وزن بیضه ها و دمای پوست اسکرتوم معنی دار نبود. در مورد دوره دوم که 96 ساعت بعد از انجام MRI صورت گرفت فقط افزایش معنی دار هورمون FSH در گروه آزمایش نسبت به کنترل که مشابه نتایج دوره اول بود مشاهده شد (04/0=P).

میدان های MRI می توانند باعث اختلال در ترشح برخی از هورمون های جنسی موش صحرایی نر بالغ شوند.