مقایسه اثر عوامل خطر شاخص توده بدنی، مرحله پاتولوژیک و عوامل وراثتی بر بقا بین سرطان های کولون و رکتال: مدل شکنندگی مخاطره های رقیب

عوامل تشخیصی سرطان کورکتال درک دقیقی از دو سرطان کولون و رکتوم و عوامل مخاطره ی موثر بر آن فراهم نمی کند. هدف از این مطالعه، مقایسه ی عوامل خطر موثر بر بقای بیماران بین سرطان های فوق است.
داده های 1219 بیمار مبتلا به سرطان های کولون و رکتال به تشخیص گزارش پاتولوژی مرکز تحقیقات گوارش و بیماری های کبد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، طی دی ماه 1383 تا مهرماه 1387، با مدل شکنندگی بقای پارامتری، تحلیل شدند.
در تحلیل یک متغیره، برای سن حین تشخیص، جنسیت، وضعیت تاهل، نژاد و سطح تحصیلات، بقای بیماران مبتلا به سرطان کولون بین تقریبا نصف تا حدود یک چهارم برابر و برای شاخص توده ی بدنی (BMI: Body Mass Index)، سابقه مصرف الکل، بیماری التهابی روده (IBD: Inflammatory Bowel Disease)، سابقه فامیلی ابتلا به سرطان و مرحله ی پاتولوژیک تومور به صورت معنی داری (بین 12/0 تا 56/0 برابر) کوتاه تر از بیماران مبتلا به سرطان رکتال حاصل شد. در تحلیل چند متغیره برای سن حین تشخیص، تفاوت معنی داری بین کولون و رکتوم مشاهده شد، اما برای عوامل BMI، سابقه مصرف الکل و IBD و مرحله پاتولوژیک این تفاوت معنی دار نبود. وضعیت بقای تعدیل شده و بقای1، 2، 3، 4 و 5 ساله بیماران مبتلا به سرطان رکتال بهتر از وضعیت بقای بیمارن مبتلا به سرطان کولون بود.
برای عوامل خطر مورد بررسی، بین کولون و رکتوم تفاوت وجود دارد، بنابراین اطلاعات حاصل از ارزیابی اختصاصی کولون و رکتوم می تواند در مطالعه مکانیسم های مولکولی، طراحی کارآزمایی های بالینی، تشخیص بهتر بیماری و یا تجویز درمان مطلوب و اختصاصی مفید باشد.