مقایسه تأثیر دو آدامس معمولی و افزایش دهنده بزاق بر خشکی دهان بیماران کلیوی تحت درمان همودیالیز

یکی از مشکلات بیماران تحت درمان همودیالیز، خشکی دهان و عوارض آن می باشد. لذا این مطالعه با هدف مقایسه یک نوع آدامس تخصصی افزایش دهنده بزاق و آدامس بدون قند معمولی بر میزان ترشح بزاق بیماران همودیالیزی انجام شد.
این کار آزمایی بالینی متقاطع دوسوکور در طی دو دوره 14روزه با فاصله یک هفته استراحت با همکاری سی بیمار داوطلب بخش همودیالیز دو مرکز دیالیز اصفهان صورت گرفت. بیماران به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. به هر گروه یک نوع آدامس تخصصی افزایش دهنده بزاق (بیوتن) و یا آدامس بدون قند معمولی (اربیت) داده شد تا به مدت 14 روز، روزانه سه عدد در زمان احساس خشکی دهان به مدت حداقل ده دقیقه بجوند. دوره دوم، پس از گذشت یک هفته استراحت، با تعویض نوع آدامسها انجام گرفت. قبل از شروع مطالعه و پس از هر دوره، اقدام به اندازه گیری بزاق تحریکی شد نتایج با استفاده از آزمونهای آماری t و Wilcoxon مورد بررسی قرار گرفت.
میانگین مقدار ترشح بزاق بعد از جویدن هر دو آدامس به طور معناداری افزایش یافت (012/0= P اربیت) و (001/0> P بیوتن) ولی جویدن آدامس تخصصی نسبت به آدامس معمولی حدود 12برابر افزایش بزاق بیشتری را نشان داد. (001/0 P <) از نظر میزان رضایت مندی بیماران از تاثیر آدامسها بر کاهش خشکی دهان، اکثر بیماران جویدن آدامس بیوتن را به آدامس اربیت ترجیح داده اند.
جویدن هر دو نوع آدامس بیوتن و اربیت در افزایش ترشح بزاق مؤثر است ولی بیوتن تا ثیربسیار بیشتری دارد.