تاثیر نوسانات سطح آب و دبی جریان بر میزان بار معلق با استفاده از شبکه های عصبی مصنوعی (مطالعه موردی: رودخانه اهر چای)

بررسی رسوبات معلق در رودخانه ها و عوامل موثر بر آن یکی از مسائل مهم در مباحث مهندسی رودخانه است. در این تحقیق تاثیر متقابل نوسانات سطح آب و دبی جریان بر میزان بار معلق با استفاده از شبکه های عصبی بررسی شد. بدین منظورحوضه آبریز اهر چای با مساحتی بالغ بر2400 کیلومتر مربع از زیر حوضه های آبریز ارس انتخاب گردید. اطلاعات و داده های ایستگاه-های تازه کند، اورنگ، کاسین، اشدلق و برمیس در بالادست سد ستارخان مورد بررسی قرار گرفت. نتیجه بررسی ها نشان داد که داده های سطح آب نسبت به دبی جریان از دقت کمتری در پیش بینی بار معلق برخوردار می باشد. حداکثر ضریب همبستگی صحت سنجی برای داده های سطح آب 69/0 در ایستگاه اورنگ و کمترین آن 08/0 در ایستگاه اشدلق و برای داده های دبی حداکثر مقدار این ضریب 84/0 در ایستگاه اشدلق و حداقل آن 7/0 در ایستگاه برمیس حاصل شد. دلیل عمده پایین بودن ضریب همبستگی برازش در برخی از ایستگاه ها را می توان کم بودن تعداد داده-ها، عدم دقت اندازه گیری سطح آب در مقایسه با دبی جریان، فقدان توالی زمانی در داده ها بیان نمود. درسطح حوضه نیز روند کلی نتایج بدین صورت است که از بالادست به پائین دست با افزایش میزان دبی جریان و رسوب، نتایج شبکه عصبی از کیفیت بهتری درپیش بینی میزان بار معلق برخوردار بود در حالی که نوسانات سطح آب چنین روندی را نشان نداد.