تاثیر مداخله یکپارچگی حسی بر بهبود مهارت های حرکتی درشت دستی و مهارت های ظریف انگشتی کودکان با فلج مغزی 8 تا 12 ساله

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر مداخله ی برنامه یکپارچگی حسی بر بهبود مهارت های حرکتی ظریف (مهارتهای درشت دستی و ظریف انگشتی) کودکان با فلج مغزی 8 تا 12 ساله است. این پژوهش از نوع کاربردی و روش آن نیمه آزمایشی بوده است.جامعه آماری در این پژوهش تمامی کودکان مبتلا به فلج مغزی از نوع دایپلژی و کوادریپلژی اسپاستیک در محدوده سنی 8 تا 12 ساله مراکز توانبخشی شهر تهران بوده است. به منظور نمونه گیری از روش نمونه گیری در دسترس از بین بیماران مرکز درمانی و بنیاد توانبخشی کودکان و بزرگسالان استثنایی ولیعصر شهر تهران استفاده شده است.از آزمودنی های دو گروه آزمایشی و کنترل پیش آزمون مهارت های حرکتی درشت دستی و مهارت های حرکتی ظریف انگشتی با اجرای آزمون جعبه و مکعب به منظور ارزیابی مهارتهای درشت دستی و آزمون پردوپگ برد به منظور ارزیابی مهارت های ظریف انگشتی به عمل آمد. 20 جلسه مداخله برنامه یکپارچگی حسی شامل (تحریکات حسی به همراه تمرینهای حرکتی) (3 جلسه در هفته و مدت زمان هر جلسه 40 دقیقه) برای گروه آزمایش انجام گرفت و گروه کنترل بدون مداخله باقی ماندند.برای بررسی فرضیه ها از آزمون U مان ویت نی و آزمون رتبه های علامت دار ویل کاکسون بهره گرفته شد. یافته های پژوهش نشان داد که مداخله برنامه یکپارچگی حسی سبب افزایش میانگین امتیازات مهارت های درشت دستی شده است و همچنین مداخله برنامه یکپارچگی حسی، سبب افزایش میانگین امتیازات مهارت های ظریف انگشتی شده است