تاثیر زیست چسب مخاطی در کاهش درد و طول دوره زخم آفتی دهان

آفت دهانی، یکی از ضایعات شایع دهانی است که به صورت زخم های عود کننده بروز می کند عوامل مختلفی در اتیولوژی آفت دهانی از جمله، اختلالات ایمنی، نقائص خونی و استرس های روحی موثرند. برای درمان این ضایعات روش های گوناگونی از جمله استفاده از استروئیدها توصیه می شود. در این تحقیق نوعی چسب مخاطی معرفی شده که به تنهایی و همچنین به عنوان حامل استروئید برای درمان زخم آفتی دهان، مورد بررسی قرار گرفت. این مطالعه از نوع تجربی و به روش دوسوکور با نمونه گیری به روش تصادفی ساده انجام شد. دو گروه مورد مطالعه قرار گرفتند: گروه اول (پیش آزمون)، شامل 20 نفر، که برای تعیین میزان چسبندگی و سایر عوارض جانبی چسب مخاطی، چسب بدون دارو دریافت کردند. گروه دوم نیز شامل 20 نفر، به عنوان مورد و شاهد با سابقه زخم آفتی مینور انتخاب شدند و طی دو دوره ابتلا به زخم آفتی، یک بار با چسب مخاطی بدون دارو (شاهد) و بار دیگر با چسب مخاطی حاوی دارو (مورد) تحت درمان قرار گرفتند. آنالیز آماری یافته ها با استفاده از آزمون student T-test انجام شد. در گروه پیش آزمون، مدت چسبندگی در همه افراد حداقل 20 دقیقه بود و هیچ طعم یا بو و عوارض خاصی گزارش نشد. در گروه مورد و شاهد، مدت زمان رسیدن به بی دردی و مدت زمان بهبودی کامل، تقریبا یکسان بود. مدت زمان بهبودی، در افراد گروه مورد و شاهد، بعد از درمان کوتاهتر از دوره های ابتلا قبل از درمان بود (P<0.000). از آنجایی که درد زخم آفتی معمولا به علت عفونت ثانویه و یا تحریک مکانیکی و شیمیایی می باشد، استفاده از چسب مخاطی به عنوان یک ماده پوشاننده و محافظ می تواند باعث بی دردی و تسریع مدت زمان بهبودی زخم آفتی دهان شود. وجود یا عدم تریامسینولون نیز، در چسب مخاطی تاثیری در کاهش درد و تسریع مدت زمان بهبودی زخم آفتی ندارد.