تاثیر سفالگری چین بر ایران در دوره صفوی

در روزگار صفویه بویژه از دوره شاه عباس که عصر شکوفایی آن حکومت می باشد، به علت گسترش روابط فنی، هنری و تجاری ایران با چین و قرار گرفتن ایران در مسیر جاده ابریشم، هنر ایران از هنر چین تاثیر پذیرفت. مظاهر این تاثیر پذیری را می توان در آثار سفالین بویژه چینی های آبی و سفید و سلادن ها، کاشیکاری ها، نگارگری ها، بافته ها وقالی ها و نیز هنر کتاب آرایی و تجلید بخصوص تشعیرهای آن دوره به روشنی ملاحظه کرد. البته این تاثیرپذیری ها نه تنها جنبه تقلیدی صرف نداشته است، بلکه در موارد بسیاری توام با برخی ابتکارات هنرمندان ایرانی بوده و ضمن تلفیق با طرح ها و نقش های ایرانی، با سلیقه ایرانی تطابق یافته و ارائه شده است.
افزون بر آن، فرهنگ و هنر ایران نیز بر فرهنگ و هنر چین تاثیراتی برجای نهاده است. ضمنا برخی از تاثیرپذیری های هنر ایران از هنر چین، اگاهانه و در جهت نیل به اهداف مشخص بویژه در زمینه های تجاری و اقتصادی بوده است، به طوری که بعضی از سفالگران و چینی سازان ایرانی هشیارانه و برای جلب بازار و مشتریان بیشتر به هنگام ساخت و پرداخت سفالینه ها، بر پشت آنها نقش هایی مشابه حروف چینی رسم می کردند.