بررسی الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی و تعیین ژن ipaH در سویه های شیگلا جدا شده از استان های منتخب کشور

شیگلوزیس یکی از علت های اصلی مرگ و میر کودکان مبتلا به اسهال در کشورهای در حال توسعه است. بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی این باکتری از اهمیت زیادی برخوردار است. ژن ipaH یکی از ژن های ویرولانس است که می تواند به عنوان شناساگر در تشخیص شیگلا بکار رود.

در مجموع 100 نمونه شیگلا از نقاط مختلف ایران جمع آوری شد. این سویه ها با آزمون های بیوشیمیایی و سرولوژیکی برای 4 گونه دیسانتری، سونئی، بوییدی و فلکسنری شناسایی شدند. آزمون حساسیت آنتی بیوتیکی این سویه ها به روش انتشار در آگار نسبت به 14 آنتی بیوتیک مختلف انجام شد. PCR ژن ipaH با استفاده از PCR اختصاصی برای تمامی سویه ها انجام شد.

براساس نتایج این مطالعه 36 (73 درصد) سویه شیگلا سونئی، 9 (18 درصد) سویه شیگلا فلکسنری، 3 (5 درصد) سویه شیگلا بوییدی و 2 (4 درصد) سویه شیگلا دیسانتری شناسایی شد. نتایج نشان می دهد که تقریبا 50 درصد سویه ها به تتراسایکلین و کوتریموکسازول مقاوم بودند. میزان مقاومت به آنتی بیوتیک های مورد مطالعه در سویه های شیگلا سونئی بیشتر از سایر گونه ها بود. حضور ژن ipaH با انجام PCR در تمام سویه ها تایید شد.

در این بررسی شیوع سویه های شیگلا سونئی نسبت به سایر گونه ها بالاتر است. سویه های مورد مطالعه نسبت به سفالوسپورین های نسل سوم و آمینوگلیکوزیدها حساسیت بالایی را نشان دادند. بررسی ژن ویرولانس ipaH نشان داد که می توان از این ژن به عنوان نشانگری برای شناسایی سریع گونه های شیگلا استفاده کرد.