بررسی مقایسه ای اثرات دیابت نوع 1 و نوع 2 بر یادگیری و حافظه در رت های نر نژاد ویستار

نوروپاتی مرکزی یکی از رایج ترین عوارض دیابت است که منجر به اختلال در عملکردهای شناختی از قبیل یادگیری و حافظه می شود. هدف از مطالعه حاضر، بررسی همزمان و مقایسه ای اثرات دیابت نوع1 و نوع2 بر یادگیری، حافظه فضایی و حافظه احترازی در رت است.
21 رت نر نژاد ویستار به سه گروه کنترل، دیابتی نوع 1 و دیابتی نوع 2 تقسیم شدند. القای دیابت نوع 1 با تزریق داخل صفاقی استرپتوزتوسین با دوز mg/kg60 وزن بدن و القای دیابت نوع 2 با تجویز خوراکی فروکتوز 10% در آب آشامیدنی به مدت 8 هفته انجام شد. 6 هفته پس از تایید دیابت یادگیری و حافظه فضایی رت ها به وسیله آزمون ماز آبی موریس و حافظه احترازی با آزمون شاتل باکس بررسی شد.
در آزمون ماز آبی در مقایسه با گروه کنترل گروه دیابتی نوع 1 افزایش معنی دار (01/0P<) در مسافت طی شده و زمان رسیدن به سکو نشان داد در حالی که این افزایش در گروه دیابتی نوع 2 معنی دار نبود. در آزمون شاتل باکس نیز در رت های دیابتی در مقایسه با گروه کنترل تاخیر در زمان ورود به محفظه تاریک بطور معنی داری (01/0P<) کاهش یافت.
در هر دو نوع دیابت حافظه احترازی آسیب می بیند در حالی که در رابطه با حافظه فضایی این آسیب در دیابت نوع 1 بارزتر است. در عین حال ممکن است آسیب حافظه فضایی در دیابت نوع 2 وابسته به دوره ابتلای به بیماری و سن باشد.