بررسی مقاومت به سرما در ارقام و لاین های گلرنگ با استفاده از شاخص های فیزیولوژیکی و بیوشیمیائی

هدف از این مطالعه بررسی واکنش مراحل جوانه زنی و گیاهچه ای ژنوتیپ های مختلف گلرنگ به دما های زیر مطلوب و ارتباط آن با نتایج حاصل از ارزیابی این ژنوتیپ ها در شرایط مزرعه بود. بدین منظور 16 ژنوتیپ پاییزه گلرنگ از نظر تحمل سرما و یخ زدگی در دو مرحله جوانه زنی و گیاهچه ای مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تاثیر دما، ژنوتیپ و نیز اثر متقابل آن ها بر درصد و سرعت جوانه زنی بسیار معنی دار بود. دماهای کمتر از 15 درجه سانتی گراد باعث کاهش معنی دار حداکثر جوانه زنی شد. کم ترین و بیش ترین درصد جوانه زنی به ترتیب در دماهای 5 و 15 درجه سانتی گراد حادث شد. تنش سرما غلظت پرولین و قندهای محلول برگ را به طور معنی داری افزایش داد و بین ارقام و ژنوتیپ های مختلف از نظر این صفت تنوع ژنتیکی زیادی دیده شد. نتایج نشان داد که تنش سرما نیز باعث افزایش خسارت به غشاء سلولی و تراوش الکترولیت ها و بالا رفتن هدایت الکتریکی محلول حاوی برگ شده و بین ارقام و لاین ها از نظر درصد خسارت به غشاء سلول اختلاف معنی داری در سطح 1% وجود داشته است. نتایج تجزیه مرکب نشان داد که اختلاف بین ارقام از نظر وزن هزار دانه، تعداد روز تا گلدهی، تعداد روز تا رسیدگی، ارتفاع بوته و عملکرد دانه در سطح احتمال 1 % معنی دار بود. تجزیه کلاستر بر اساس صفات فیزیولوژیکی و عملکرد دانه، 16 ژنوتیپ ارزیابی شده را در 3 گروه متفاوت قرار داد که ژنوتیپ های موجود در کلاستر 3 (ژنوتیپ های شماره 1، 16، 15 و 2) به علت دارا بودن سرعت جوانه زنی بیش تر، غلظت پرولین بالاتر، عملکرد دانه بالاتر و همچنین درصد کم تر خسارت به غشاء سلولی به عنوان ژنوتیپ های برتر شناخته شدند.