نظریه سرمایه اجتماعی میان گروهی: نظریه ای مبتنی بر کنش های متقابل ناهمسان گرایانه

دنیای امروز، دنیای تفاوت ها و تنوعات است؛ تفاوت ها و تنوعاتی که گاها شکاف های عظیمی میان انسان ها به وجود آورده است. بدون تردید، پر کردن این شکاف ها نیازمند راهکارهایی نوین است. یکی از راهبردهای جدید در این زمینه، تلاش برای ساخت و افزایش سرمایه ی اجتماعی میان گروهی است؛ این مساله نیز به نوبه ی خود، نیازمند شناخت و آگاهی به مبانی نظری آن می باشد. مقاله ی حاضر ضمن تاکید بر این موضوع، به تعریف و توصیف مفهوم سرمایه ی اجتماعی میان گروهی پرداخته و در ادامه، مبانی نظری آن را مورد بررسی قرار می دهد. این مفهوم با کنش های متقابل ناهمسان گرایانه، حفره های ساختاری، پیوندهای ضعیف و پیچیدگی هویت اجتماعی ارتباط پیدا می کند؛ می توان گفت حفره های ساختاری و پیوندهای ضعیف، به مثابه پل هایی هستند که شبکه های اجتماعی منزوی را به هم پیوند زده و نوعی از سرمایه ی اجتماعی را به وجود می آورند که دیگر حالت انحصاری نداشته و جنبه ای فراگیر پیدا کرده است.