بررسی میزان بروز پنومونی وابسته به ونتیلاتور و الگوی مقاومت باکتریایی آن در بخش مراقبت های ویژه بزرگسالان بیمارستان بعثت سنندج

پنومونی وابسته به ونتیلاتور (VAP) دارای اهمیت ویژه ای در بین عفونت های بیمارستانی است و باعث افزایش مرگ و میر در بیماران مبتلا می گردد. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان بروز پنومونی وابسته به ونتیلاتور و وضعیت الگوی مقاومت باکتریایی آن در بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه بزرگسالان در بیمارستان بعثت سنندج انجام شده است.

در یک مطالعه توصیفی و طی یک دوره زمانی 9 ماهه از مهرماه 1386 لغایت تیر ماه 1387، در مجموع تعداد 149 نمونه از لوله تراشه بیماران بستری در بخش مراقبتهای ویژه بیمارستان بعثت سنندج پس از سپری شدن 48 ساعت از زمان بستری گرفته شد و به آزمایشگاه بیمارستان ارسال گردید. تشخیص باکتریولوژیک بر اساس روش های استاندارد بیوشیمیایی EDWARDS & EWINGS و تعیین حساسیت میکروبی بر اساس روش پیشنهادی CLSI صورت گرفت. داده های دموگرافیک با استفاده از یک چک لیست گرد آوری و با نرم افزار SPSS و به وسیله فرمول های آماری توصیفی تجزیه و تحلیل شد.

میزان بروز پنومونی وابسته به ونتیلاتور (VAP)، 2/32 درصد برآورد گردید به نحوی که از 149 نمونه اخذ شده از لوله تراشه بیماران بستری شده در بخش مراقبت ویژه بزرگسالان، 48 مورد مثبت بود. میانگین± انحراف معیار مدت بستری در بیمارستان 2/10±4/23 روز بود. باکتری های عامل پنومونی جدا شده از لوله تراشه مربوط به خانواده آنتروباکتریاسه به ترتیب کلبسیلا، انتروباکتر و اشرشیاکلی بود وگونه های آسینتوباکتر و استافیلوکوک اپیدرمیدیس، پسودوموناس و استاف اورئوس به ترتیب 3، 3، 2 و1 مورد بودند. بیشترین و کمترین مقاومت آنتی بیوتیکی باکتری های گرم منفی به ترتیب مربوط به سفالوتین (3/93 درصد) و آمیکاسین (50 درصد) بود.

میزان بروز 2/32 درصدی پنومونی وابسته به ونتیلاتور در مطالعه حاضر شایسته توجه جدی است. ایزوله های بالینی در این مطالعه مقاومت بالایی را به آنتی بیوتیک ها به خصوص نسل سوم سفالوسپورین ها نشان دادند. رعایت استانداردهای کنترل عفونت برای پیشگیری از VAP توصیه می شود.