بررسی تغییرات VEP در فاصله بین حملات سردرد در بیماران مبتلا به میگرن مراجعه کننده به بیمارستان پورسینا - رشت - 1384

پتانسیل برانگیخته بینایی یک روش تشخیصی برای اثبات آسیبهای بافت عصبی مسیر بینایی است. امروزه از این روش برای تشخیص ضایعات نورولوژیک مختلفی از جمله بیماری مولتیپل اسکلروز(MS) استفاده می شود. از سالها قبل با توجه به وجود تغییرات الکتروفیزیولوژیک احتمالی در مبتلایان به میگرن، استفاده از VEP در این بیماران مورد توجه قرار گرفته است. مطالعات مختلفی که در این زمینه انجام شده نتایج متناقضی را ارائه کرده اند. هدف از این مطالعه بررسی مقادیر Latency 100 P و Amplitude 100 P مبتلایان به سردرد میگرنی در فواصل بین حملات سردرد می باشد.
96 بیمار میگرنی (31 مرد و 65 زن) بدون توجه به نوع میگرن و سطح منیزیوم سرم و با توجه به معیارهای IHS انتخاب شدند. برای تمام این افراد پتانسیل برانگیخته بینایی (VEP) به روش PRVEP با استفاده از دستگاه الکترودیاگنوزیس Medelec انجام شد. برای هر چشم بصورت جداگانه تست مذکور انجام شد و سپس مقادیر Amplitude 100 P و Latency 100 P برای هر چشم اندازه گیری شد. داده های حاصله با مقادیر نرمال بدست آمده در مطالعه موازی که بر روی افراد داوطلب بدون هیچگونه شکایت بینایی انجام گرفت، مقایسه وبا اس تفاده از آزمون T-test و نرم افزار SPSS آنالیز شد.
میانگین Latency 100 P چشم راست بیماران 08/4 ± 05/99 میلی ثانیه و میانگین این پارامتر در مورد چشم چپ برابر با 15/4 ± 06/99 میلی ثانیه بود که در مقایسه با مقادیر نرمال که در گروه افراد نرمال توسط همکاران نورولوژیست دیگر در این مرکز انجام شده بود تفاوت معنی داری دیده نشد.(چشم راست 7/6 ± 73/100 و چشم چپ 2/7 ± 77/100) علاوه بر این میانگین Amplitude 100 P چشم راست بیماران 15/9 و میانگین این پارامتر در مورد چشم چپ برابر با 14/9 بود که در مقایسه با مقادیر بدست آمده در افراد نرمال چشم چپ 74/9 و چشم راست 65/9 تفاوت معنی داری دیده نشد. (05/0 P<) براساس این مطالعه هیچ تفاوت معنی داری در خصوص Latency 100 P و Amplitude 100 P بیماران مبتلا به میگرن در مرحله بین حملات سردرد با افراد نرمال دیده نشد. براساس این مطالعه روش قابل اعتماد تشخیصی در مبتلایان میگرن نمی باشد.