نقش مؤلفه های پیوستگی گروهی در گرایش زنان باردار به شرکت در دوره های آمادگی جسمانی

شاخص های پیوند و همبستگی گروهی از عناصر با اهمیتی است که عملکرد و رفتار افراد را در گروه تحت تاثیر قرار می دهد. این شاخص به ویژه در بین گروه های ورزشی و تمرینات آمادگی جسمانی اهمیت اساسی دارد. شواهد پژوهشی نشان می دهند که تمرینات ورزشی متناسب با شرایط دوران بارداری پیامدهای مثبت چندی از جمله کاهش اضطراب، افزایش عاطفه مثبت و آمادگی بیشتر روانی و جسمی برای وضع حمل را به دنبال دارد. بنابراین ضرورت انجام این پژوهش معطوف به ارائه شواهدی برای نقش مؤلفه های پیوستگی گروهی در گرایش زنان باردار به شرکت در دوره های آمادگی جسمانی بوده است. هدف از انجام این پژوهش نیز بررسی نقش مؤلفه های پیوستگی گروهی در گرایش زنان باردار به شرکت در دوره های آمادگی جسمانی بود.
در این مطالعه توصیفی مقایسه ای، شرکت کنندگان 400 نفر از زنان باردار در سه ماهه دوم بارداری در شهر اصفهان بودند. مؤلفه های پیوستگی گروهی (شامل جاذبه فردی به گروه اجتماعی، جاذبه فردی به تکلیف گروهی، در هم تنیدگی اجتماعی گروه و در هم تنیدگی وظیفه گروه) با استفاده از پرسشنامه محیط گروهی (GEQ) مورد سنجش قرار گرفت. تمرینات آمادگی جسمانی در این پژوهش طی 12 جلسه 20 تا 30 دقیقه ای، شامل تمرینات مربوط به پیاده روی، شنا، حرکات ریتمیک و دیگر تمرینات هوازی سبک و متوسط بود که به صورت گروهی به مرحله اجرا درآمد. میزان غیبت افراد بر حسب جلسه و میزان تاخیر آنها بر حسب دقیقه در هر جلسه در فهرست حضور و غیاب ثبت گردید. در پایان دوره، پرسشنامه محیط گروهی اجرا شد (در پایان دوازدهمین جلسه). سپس افرادی که دو انحراف استاندارد از نظر غیبت و تاخیر نمره بالاتر یا پائین تر دریافت کردند، به عنوان افراد دارای غیبت و تاخیر زیاد و کم طبقه بندی شدند. روش های آماری مورد استفاده، روش های توصیفی نظیر محاسبه میانگین، انحراف معیار و در سطح استنباطی روش تحلیل تشخیصی (ممیز) بوده است. سطح معنی داری مورد استفاده در سطح استنباطی حداقل 05/0 بوده است.
میانگین گروه غیبت کم در چهار حوزه جاذبه فردی به گروه اجتماعی (ATG-S)، جاذبه فردی به تکلیف گروهی (ATG-T)، در هم تنیدگی اجتماعی به ترتیب گروه (CI-S) و درهم تنیدگی وظیفه گروه (GI-I)، به ترتیب 7/34، 3/28، 3/17 و 9/27 و میانگین گروه غیبت زیاد در چهار حوزه یاد شده، به ترتیب 3/27، 4/23، 9/16 و 7/24 بود. نتایج تحلیل تشخیصی (ممیز) نشان داد که گروه دارای غیبت کم در دو حوزه جاذبه فردی به گروه اجتماعی (ATG-S) و جاذبه فردی به تکلیف گروهی (ATG-T) به صورت معنی داری (01/0P<) از گروه دارای غیبت زیاد دارای میانگین های بالاتری بودند. میانگین گروه تاخیر کم در چهار حوزه مطرح در پیوستگی گروهی (GI-I، GI-S، ATG-T، ATG-S) به ترتیب 6/32، 7/22، 3/27 و 7/17 و میاگین گروه تاخیر زیاد، 3/27، 1/23، 9/26 و 2/18 بود. نتیجه تحلیل تشخیصی نشان داد که دو گروه دارای تاخیر کم و زیاد فقط در حوزه جادبه فردی به گروه اجتماعی (ATG-S) با یکدیگر دارای تفاوت معنی دار (05/0P<) هستند.
جذاب نمودن تمرینات آمادگی جسمانی گروهی و همچنین تشکیل گروه همگن و جذاب برای زنان شرکت کننده در این نوع تمرینات می تواند به عنوان یک عامل انگیزشی برای پیگیری همراه با پشتکار تمرینات آمادگی جسمانی تلقی شود. یعنی باید گروه و فعالیت گروهی (تمرینات آمادگی جسمانی) در این موارد با استفاده از راهبردهای مختلف تقویت شود.