شکستگی متاکارپ با پیچ و پلاک مینیاتوری: بررسی پیامدهای جراحی

شکستگی های متاکارپ، شکستگی های شایعی می باشند که درمان اولیه آن ها شامل جا اندازی و گچ گیری یا آتل می باشد. علی رغم پیش آگهی خوب در شکستگی های ثابت و بسته، تعداد معدودی از این شکستگی ها نیاز به فیکس کردن دارند که شامل فیکس کردن با پین، پلاک، میله داخل کانال و فیکساسیون خارجی است. شکستگی خرد شده، متعدد، باز، مایل و از دست دادن استخوان در بسیاری از متون به عنوان اندیکاسیون درمان با پلاک در نظر گرفته شده است که پیش آگهی این بیماران، بدون درمان جراحی مطلوب نمی باشد. از 25 سال پیش تاکنون روش های متفاوتی در درمان این شکستگی ها استفاده شده و روش های جراحی تحت تغییرات زیادی قرار گرفته اند. در مورد انواع و بیومکانیک فیکساسیون، مقالات متعددی وجود دارد. نتایج حاصل از درمان شکستگی متاکارپ با پلاک در مطالعات گوناگون متفاوت بوده است.