بررسی شیوع مهارکننده فاکتور 8 در افراد هموفیل A شهرستان سنندج

وجود مهارکننده فاکتور 8 یکی از معضلات در درمان بیماران مبتلا به هموفیلی A محسوب می شود. بیماران هموفیل دارای مهارکننده، دچار خونریزی های شدیدتری می شوند و درمان آن ها بسیار هزینه بردارتر و مشکل تر است. هدف از این مطالعه بررسی شیوع مهارکننده و اثبات ضرورت غربالگری بیماران هموفیل از نظر مهارکننده می باشد.
104 بیمار مبتلا به هموفیلی A با میانگین سنی 3/9±8/23 سال مراجعه کننده به بخش بیماری های خاص بیمارستان بعثت سنندج بین سال های 88-1385 جهت وجود مهارکننده فاکتور 8 با نمونه گیری تصادفی آسان بررسی شدند. نمونه خون وریدی آن ها با نسبت 9 به 1 با سیترات سدیم gr/dl2/3 مخلوط گردید و پس از تهیه پلاسما برای همه نمونه ها در ابتدا تست APTT mix و سپس تست بتسدا و تعیین تیتر مهارکننده انجام شد.
از104 بیمار مورد بررسی، 20 بیمار (2/19%) دارای تیتر مهارکننده بودند که قبلا هیچ کدام از نظر مهارکننده بررسی نشده بودند. سطح فاکتور مهارکننده در 16 بیمار در حد زودگذر و در 4 بیمار در حد افراد با پاسخ بالا بود به طوری که سطح مهارکننده بیشتر از 5 واحد بتسدا تعیین گردید. بیشترین مهارکننده در گروه سنی 25-11 سال دیده شد اما بین سن و وجود مهارکننده، رابطه آماری معناداری دیده نشد.
باتوجه به شیوع 2/19 درصد مهارکننده فاکتور 8 در بیماران هموفیلیA سنندج که تقریبا مشابه شیوع آن در سایر کشورهاست، غربالگری تمام بیماران و انجام تست بتسدا هر 6 ماه یک بار برای پیگیری بیماران و نیز آگاهی از بروز موارد جدید مهارکننده در بیماران هموفیلی توصیه می شود.