فراوانی عوامل باکتریال و حساسیت دارویی سپتی سمی در نوزادان بستری در بیمارستان امام رضا (ع) کرمانشاه در سال های 87-1386

سپتی سمی یکی از علت های مهم مرگ و میر در نوزادان است. از عوامل مهم و کمک کننده به کاهش مرگ نوزادان، آگاهی از علت و مشخصات باکتریولوژیک سپتی سمی است. هدف از این مطالعه، تعیین فراوانی عوامل باکتریال و حساسیت دارویی عوامل ایجادکننده سپتی سمی نوزادان در سال های 87-1386 می باشد.
این مطالعه به صورت مقطعی توصیفی در مدت دو سال بر روی 2175 تعداد پرونده نوزاد بستری در بخش نوزادان و NICU بیمارستان امام رضا(ع) انجام گرفت. از این تعداد 90 نفر به مطالعه وارد شدند. معیار پذیرش نوزادان، کشت خون مثبت همراه با علایم بالینی مانند تب، شوک و هیپورفلکسی بود. اطلاعات نوزادان با استفاده از سیستم HIS و بررسی پرونده ها جمع آوری گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری Spss 15 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
فراوانی سپتی سمی نوزادان 13/4 درصد بود. 3/62 درصد باکتری ها گرم منفی و7/37 درصد گرم مثبت بودند. در مجموع، 12 نوع باکتری جدا شد. از باکتری های گرم مثبت، استافیلوکوکوس اورئوس (1/31%) و از باکتری های گرم منفی، کلبسیلا پنومونیه (7/16%)، شایع ترین جرم جداشده بودند. 3/33 درصد نوزادان فوت شدند. حساس ترین آنتی بیوتیک ها در باکتری های گرم مثبت سیپروفلوکساسین (5/73%)، ایمپینم (6/70%)، سفتریاکسون (50%) و در باکتری های گرم منفی سیپروفلوکساسین (8/76%)، ایمپینم (2/73%) و کوتریموکسازول (6/44%) بود. بیشترین مقاومت در باکتری های گرم مثبت مربوط به آنتی بیوتیک های کوتریموکسازول (3/35%)، جنتامایسین (4/32%) و سفتریاکسون (4/29%) و در باکتری های گرم منفی، سفتریاکسون، جنتامایسین و سفوتاکسیم (هرکدام 2/73%) می باشد.
به نظر می رسد که آنتی بیوتیک های سیپروفلوکساسین و ایمپینم، داروهایی مناسب برای شروع درمان تجربی تا قبل از آماده شدن جواب آنتی بیوگرام در این بیمارستان می باشد.