بررسی نتایج حاصل از استفاده پارتوگرام در کنترل سیر زایمان

چگونگی و زمان انجام مداخلات به منظور کنترل سیر زایمان از مواردی است که تصمیم گیری در مورد مراقبت های حین زایمان را دچار مشکل می نماید. پژوهش حاضر با هدف تعیین نتایج حاصل از استفاده پارتوگرام برای کنترل سیر زایمان به منظور تشخیص موارد غیر طبیعی و انجام مداخله در زمان مناسب انجام شد.
در این کارآزمایی بالینی آینده نگر، 200 خانم نخست زا مراجعه کننده به بیمارستان البرز کرج در سال 85-1384 به صورت تصادفی به دو گروه تجربی و شاهد تقسیم شدند. در گروه تجربی اداره زایمان براساس پارتوگرام و در گروه شاهد تصمیم گیری کنترل سیر زایمان بدون توجه به پارتوگرام انجام شد. اطلاعات جمع آوری شده با نرم افزار SPSS (نسخه 13) تحلیل شد و برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های t مستقل، مجذورکای و من ویتنی استفاده شد.
میانگین طول مدت مرحله اول زایمان در گروه تجربی (8/33 ±71/208 دقیقه) به طور معنی داری از گروه شاهد (3/20±26/289 دقیقه) کوتاه تر بود (0001/0p=) ولی میانگین طول مدت مرحله دوم زایمان در گروه تجربی اختلاف معنی داری با گروه شاهد نداشت. میانگین طول مدت کل زایمان در گروه تجربی از نظر آماری کوتاه تر بود (0001/0p=). همچنین میزان انجام زایمان سزارین بطور معنی داری در گروه تجربی بیشتر بود (042/0=p). آپگار دقیقه یک به طور معنی داری در گروه تجربی بیشتر بود. (014/0p=).
استفاده از پارتوگرام قادر است با اصلاح زمان مداخله در سیر و کاهش طول مدت زایمان از عوارض زایمان طولانی پیشگیری نموده و به عنوان یک ابزار به منظور کنترل سیر زایمان به تصمیم گیری صحیح و چگونگی مراقبت های حین زایمان کمک نماید.