بررسی تاثیر مواد بیس مختلف در موفقیت بالینی و پرتونگاری پالپوتومی دندان های شیری با سولفات آهن

اخیرا در پالپوتومی دندان های شیری، سولفات آهن به عنوان ماده ی جایگزین فرموکرزول معرفی شده است. شایع ترین علت شکست پالپوتومی سولفات آهن، تحلیل داخلی می باشد؛ ولی دلیل اصلی این عارضه، مشخص نشده است. هدف این مطالعه بررسی و مقایسه ی میزان موفقیت بالینی و پرتونگاری پالپوتومی سولفات آهن با استفاده از ماده ی پوشاننده ی پالپ می باشد.
در این کارآزمایی بالینی، تعداد 105 دندان مولر شیری مندیبل، در 35 بیمار زیر 6 سال، تحت درمان پالپوتومی قرار گرفتند (3 دندان در هر نفر). پس از پالپوتومی با روش معمول سولفات آهن، یکی از سه ماده ی،Ca(OH)2 ZOE و MTA به شکل اتفاقی در هر یک از دندان های بیماران تحت درمان، مورد استفاده قرار گرفت. اطاقک پالپ دندان ها با IRM پر و توسط روکش استین لس استیل ترمیم شد. ارزیابی های بالینی و پرتونگاری در ملاقات های پیگیری 6 و 12 ماهه صورت گرفت. داده ها با آنالیز آماری مجذور کای و تست دقیق فیشر ارزیابی شد. (05/0=α) در پایان مطالعه، گروه MTA میزان موفقیت کلی بالایی را (%100) در مقایسه با ZOE (%67/86) و Ca(OH)2 (%80) نشان داد. میان دو گروه Ca(OH)2 با MTA تفاوت آماری معنی داری وجود داشت (024/0pvalue=). تحلیل داخلی دلیل اصلی شکست پرتونگاری در گروه های ZOE و Ca(OH)2 بود.
با توجه به محدودیتهای مطالعه، نمی توان Ca(OH)2 را برای پوشاندن بافت پالپ بعد از پالپوتومی با سولفات آهن پیشنهاد نمود. به نظر می رسد نوع ماده ی پوشاننده در میزان موفقیت پالپوتومی با سولفات آهن موثر است.