رابطه میزان استرپتوکوک موتانس و لاکتوباسیل بزاق با پوسیدگی دندان، در بالغین با سطح مراقبت دندانی بالا

در حیطه ی پوسیدگی دندان و باکتری های مولد آن مطالعات کمتری در مورد بالغین انجام شده است. از طرفی در مورد تاثیر سطح مراقبت دندانی (شاخص ترمیم restorative index) بر میزان استرپتوکوک موتانس و لاکتوباسیل نتایج متناقضی وجود دارد. هدف از این مطالعه، بررسی رابطه ی سطح بزاقی استرپتوکوک موتانس و لاکتوباسیل با پوسیدگی دندان در بالغینی است که سطح مراقبت دندانی بالایی دارند.
در این مطالعه مقطعی-تحلیلی و آزمایشگاهی 80 داوطلب بزرگسال که به مدت 4 هفته، قبل از شروع نمونه گیری بزاق، آدامس زایلیتول، محصولات پروبیوتیک، آنتی بیوتیک سیستمیک و فلوراید موضعی مصرف نکرده بودند وارد مطالعه شدند. پس از تکمیل پرسشنامه ای که حاوی اطلاعات دموگرافیک و عادات بهداشتی بود، با انجام معاینه ی بالینی شاخص D1،2MFT برای آن ها محاسبه شد. سپس نمونه گیری بزاق جهت تعیین سطح باکتری های موجود در آن انجام پذیرفت.
بین شاخص پوسیدگی دندان و میزان استرپتوکوک موتانس و لاکتوباسیل بزاق ارتباط معناداری وجود داشت (05/0pvalue<).
با توجه به محدودیتهای این مطالعه، در بالغینی که سطح مراقبت دندانی بالایی دارند، بین شاخص D1،2MFT و میزان استرپتوکوک موتانس و لاکتوباسیل بزاق ارتباط معنی دار وجود دارد. با وجود آنکه در این افراد، بیشترین جزء شاخص D1،2MFT مربوط به بخش F بود، سطح باکتری های بزاق، در این افراد نیز همچنان بالا است.