بررسی مقایسه ای شاخص pH، DMFT بزاق و ظرفیت بافری بزاق در افراد دارای جرم و فاقد جرم در مراجعین به دانشکده دندان پزشکی اصفهان

پوسیدگی دندان یکی از شایع ترین بیماری های دهان و دندان است که در ایجاد آن عوامل مختلفی موثر می باشد. هدف از این مطالعه مقایسه شاخص DMFT، pH بزاق و ظرفیت بافری بزاق در دو گروه دارای جرم دندان و فاقد جرم دندان بود.

این مطالعه مورد شاهدی و آزمایشگاهی بر روی 88 فرد مراجعه کننده به دانشکده دندان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام گرفت. شاخص های DMFT، pH و ظرفیت بافری بزاق در دو گروه 44 نفره (فاقد جرم و دارای جرم) اندازه گیری شد. برای اندازه گیری جرم از مشاهدات بالینی و برای سنجش شاخص DMFT از مشاهدات بالینی به همراه رادیوگرافی بایت وینگ جهت بررسی پوسیدگی های پروگزیمالی استفاده گردید. داده ها با استفاده از آزمون t و نرم افزار SPSS مقایسه گردید (05/0= α).

در این مطالعه 20 نفر (5/45 درصد) گروه مورد را زن و 24 نفر (5/54 درصد) را مرد و 14 نفر (32 درصد) گروه شاهد را زن و30 نفر (68 درصد) را مرد تشکیل می دادند. میانگین شاخص DMFT، pH بزاق و ظرفیت بافری بزاق به ترتیب در گروه مورد 0455/8، 1661/7، 1841 درصد و در گروه شاهد 9318/6، 0877/7، 1559 درصد به دست آمد. نتایج این مطالعه هیچ گونه تفاوت معنی داری بین دوگروه از نظر شاخص های مورد بررسی نشان نداد (05/0p value <).

با توجه به محدودیتهای این مطالعه، میزان جرم دندان ارتباطی با شاخص DMFT، pH بزاق و ظرفیت بافری بزاق ندارد.