بررسی نگرش متخصصان بیوتکنولوژی مراکز دانشگاهی استان تهران درمورد کاربرد گیاهان تراریخته

هدف این تحقیق بررسی نگرش متخصصان بیوتکنولوژی مراکز دانشگاهی استان تهران در مورد کاربرد گیاهان تراریخته بود. این تحقیق به روش پیمایشی انجام شد و از نوع توصیفی – همبستگی است. جامعه آماری مورد نظر شامل متخصصان بیوتکنولوژی مراکز دانشگاهی استان تهران بودند (N=75) که از این تعداد 63 نفر با استفاده از جدول کرجیک و مورگان به روش نمونه گیری طبقه ای تناسبی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند(n=63) ابزار تحقیق پرسشنامه بود که روایی ظاهری و محتوایی آن توسط پانلی از متخصصان ترویج و آموزش کشاورزی و بیوتکنولوژی مورد بررسی، اصلاح و تایید قرار گرفت. ضریب اعتبار (آلفای کرونباخ) پرسشنامه با انجام آزمون پیش آهنگی با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 بین 83/0 تا 92/0 بدست آمد. یافته های توصیفی نشان می دهد که 5/44 درصد از متخصصان نسبت به تولید گیاهان تراریخته نگرشی مثبت و نسبتا مثبت را دارا می باشندو بقیه افراد دارای نگرشی منفی و نسبتا منفی می باشند. مهم ترین جنبه های تولید گیاهان تراریخته به ترتیب: جنبه زیست محیطی (میانگین 40/3)، جنبه اقتصادی – اجتماعی (میانگین 34/3) و جنبه سلامتی – بهداشتی (12/3)، بودند که اهمیت هر سه جنبه در سطح متوسط بدست آمد. موثرترین عامل آموزشی و ترویجی در کاربرد گیاهان تراریخته، استفاده از رسانه های انبوهی (میانگین: 26/4) بدست آمد ومهم ترین راهکار به منظور کاربرد و توسعه گیاهان تراریخته از نظر متخصصان ایجاد مراکز تحقیقاتی و پارک های علم و فناوری (میانگین: 17/4) بود. نتیجه آزمون من – وایت – نی بین نگرش مردان و زنان نسبت به تولید گیاهان تراریخته اختلاف معنی داری را در سطح یک درصد نشان داد. بر اساس ضریب همبستگی اسپیرمن، بین جنبه های زیست محیطی – اقتصادی – اجتماعی و سلامتی – بهداشتی تولید گیاهان تراریخته با نگرش متخصصان همبستگی مثبت و معنی داری در سطح یک درصد مشاهده شد. نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیره نشان داد که متغیرهای زیست محیطی و سلامتی – بهداشتی به میزان 7/43 درصد از تغییرات در میزان نگرش متخصصان را تبیین می کنند.