بررسی مقایسه ای تزریق درون صفاقی اکستازی، کریستال، شیشه و هروئین بر یادگیری اجتنابی منفعل در موش صحرایی نر

در چند سال اخیر مصرف مواد محرک روان گردان در ایران رشد چشمگیری را نشان می دهد. از مواد مخدری که توسط جوانان ایرانی مورد استفاده قرار می گیرد می توان به اکستازی، کریستال، شیشه و هروئین اشاره نمود. مشخص شده که این ترکیبات سبب تخریب پایانه های عصبی دوپامینرژیک و سروتونرژیک در مغز شده و با تهی کردن مغز از این انتقال دهنده های عصبی، سبب اختلال در برخی فعالیت های حافظه و یادگیری می گردد. هدف پژوهش حاضر، بررسی مقایسه ای تزریق درون صفاقی اکستازی، کریستال، شیشه و هروئین بر حافظه و یادگیری اجتنابی غیرفعال در موش صحرایی رت است تا مشخص شود کدام یک از این ترکیبات بیشترین اثر تخریبی را روی حافظه دارد. در این تحقیق از 105 سر موش صحرائی نر استفاده شد. تست حافظه اجتنابی غیرفعال در جانوران در دستگاه شاتل باکس1 صورت گرفت. برای تحلیل داده های پژوهش از تحلیل واریانس یک متغیره (ANOVA) استفاده شد و در مواردی که اختلاف معنی دار وجود داشت از آزمون توکی2 برای روشن شدن اختلاف بین گروه ها استفاده گردید. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که تزریق درون صفاقی هر چهار ماده ذکر شده (با سه دوز 15، 10، 5 میلی گرم| گیلوگرم) به طور معنی داری زمان تاخیر در ورود به اتاق تاریک را کاهش می-دهد. بنابراین هر چهار ماده مخدر ذکر شده به طور معنی داری سبب تخریب حافظه و یادگیری می شوند و از بین این مواد، کریستال در هر سه دوز بیشترین اثر تخریبی را روی حافظه دارد.