بازخوانی زندگی نامه مولوی با نظر به سلسله مراتب نیازهای مزلو

بررسی تجربه های روحانی مولانا جلال الدین بلخی(604 672 ه. ق) در زندگی و آثارش نشانمی دهد که او همواره به دنبال نیازهای نو، پویا و کمالطلبانه است. این رویکرد، نگرشی مثبت وغایی نسبت به انسان دارد که روانشناسان انسانگرا 1 در نظریه های خود، در این باره سخنگفته اند.
در این مقاله، نگاهی روانشناختی به زندگی پر حادثه و سراسر نیاز مولوی افکنده می شود و باانطباق محتوای آثار و زندگینامه وی در نظریه سلسله مراتب نیازهای 2 آبراهام اچ. مزلو 3، بر نقاطعطف حیات معنوی و هنری او تاکید میگردد، و در نهایت، زندگی و افکار او به عنوان الگوییشرقی اسلامی برای نظریه مزلو، و بویژه برای تجربه های اوج و رسیدن به مرحله خودشکوفاییمعرفی میشود، که با نمونه ها و مصداقهایی از شعر و زندگی مولانا مستند شده است.