بررسی کانی شناسی و ژئوشیمی متابوکسیت - لاتریت کرندوم دار حیدرآباد، جنوب خاوری ارومیه، شمال باختری ایران

کانسار بوکسیت– لاتریت حیدرآباد در فاصله ی 63 کیلومتری جنوب خاوری شهرستان ارومیه واقع شده است. این نهشته ی معدنی به شکل لایه ای هم شیب در میان واحدهای کربناتی (آهکی- دولومیتی) پرمین بالایی و تریاس زیرین جای گرفته است، اگرچه در امتداد خود دارای جابه جایی زمین ساختی است. ضخامت افق مورد بررسی 15 تا 20 متر و در راستای خاوری- باختری در حدود 5/3 کیلومتر گسترش دارد. کانسار از دو بخش تیره رنگ غنی از هماتیت و کرندوم (افق بالایی) و روشن غنی از آلومینوسیلیکات های ورقه ای (افق پائینی) با گذر تدریجی تشکیل یافته و بافت های پیزولیتی، گرهکی، اووئیدی و توده ای در آن شایع است. بر اساس بررسی میکروسکوپی و آنالیزXRD، هماتیت، دیاسپور، کلریتوئید و کرندوم کانی های اصلی تشکیل دهنده هستند. کلریت، روتیل، مگنتیت و پیریت در مقادیر کم یافت می شوند. نبود بوهمیت، کائولینیت و سایر کانی های دیگر رسی و نیز فراوانی کرندوم، کلریتوئید، کلریت و روتیل افق بوکسیت- لاتریت حیدرآباد را از کانسارهای بوکسیتی دیگر واقع در کمربند Irano-Himalayan در شمال باختری ایران متمایز می کند. شواهد زمین شناسی و کانی شناسی حاکی از این است که تاثیر یک رخداد دگرگونی گرمایی پس از فرآیند بوکسیتی شدن مسئول پیدایش این مجموعه کانی های شاخص بوده است. بر پایه ی شواهد زمین شناسی، ویژگی های کانی-شناسی و شیمیایی، سنگ خاستگاه (مادر) احتمالی برای کانسار حیدرآباد، دایک- سیل های مافیک (دیابازی) پیشنهاد می شود. به-دلیل انباشت قابل توجه کانی های با سختی بالاتر از 6 (در گستره ی 92-56 درصد)، این نهشته معدنی را می توان به عنوان پتانسیلی در کاربردهای ساینده معرفی کرد.