ارزشیابی و توصیف شاخصهای ترکیب بدنی، فیزیولوژیکی و آمادگی جسمانی-حرکتی دانشجویان دانشگاه افسری امام علی (ع)

فعالیت های جسمانی در طول دوره نظامی گری، باید از یک سو تامین کننده سطح مطلوبی از تناسب اندام و سلامتی بوده و از سوی دیگر، منجر به کاهش آسیب های جسمانی و روحی باشد. هدف از انجام این پژوهش، ارزشیابی و توصیف شاخص های ترکیب بدنی، فیزیولوژیکی و آمادگی جسمانی-حرکتی دانشجویان افسری دانشگاه امام علی (ع) و همچنین، مقایسه شاخص های گفته شده با هنجارهای موجود در ارتش نیروی زمینی آمریکا می باشد.
در این پژوهش150 نفر با میانگین سن: 50/0 ± 5/18 و 31/0 ± 1/23 سال و میانگین وزن: 05/7 ± 65 و 13/8 ± 4/67 کیلوگرم و میانگین قد: 38/5 ± 4/174 و 68/5 ± 1/174 سانتی متر، بطور تصادفی انتخاب شده و در دو گروه سال اول (75= n) و سال آخر (75= n) قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آماری تی دو نمونه مستقل، آزمون K-S تک نمونه ای و نرم افزارهای Excel و SPSS استفاده شد (05/0= α).
بین شاخص های فیزیولوژیکی و آمادگی جسمانی – حرکتی (بجز انعطاف پذیری، تعادل و توان بی هوازی بی اسید لاکتیک که 05/0< P) تفاوت معناداری وجود دارد (05/0> P). دانشجویان در مقایسه با هنجار در عوامل؛ انعطاف پذیری، هماهنگی، تعادل ایستا و توان بی هوازی (بی اسید لاکتیک)، به ترتیب در سطح خوب، متوسط، عالی و زیر حد متوسط قرار داشته و در استقامت عضلانی و قلبی-عروقی بیشترین امتیاز را به دست آورده اند. همچنین بین شاخص های ترکیب بدنی تفاوت معناداری مشاهده نشد (05/0< P).
دانشجویان سال آخر در اکثر شاخص های آمادگی جسمانی-حرکتی و ترکیب بدنی در سطح مناسبی قرار دارند که علت این امر را می توان به تاثیر فعالیت های جسمانی انجام شده در طول دوره چهار ساله افسری دانشگاه امام علی نسبت داد.