بررسی و تحلیل ساختار سلسله مراتب شهری در استان اردبیل

نظام شهری چه در سطح ملی و چه در سطح منطقه ای در طول زمان در حال تغییر و در اغلب موارد در حال تکامل است. بین این دو یعنی نظام شهری ملی و نظام شهری منطقه ای رابطه ی دو سویه وجود دارد؛ به طوری که گرایش به تعادل و یا عدم تعادل در یکی از آنها در گرایش و عدم گرایش دیگری به سوی تعادل مؤثر است. از آنجا که نحوه ی پراکنش نقاط سکونتگاهی در پهنه سرزمین و گسیختگی و عدم انسجام ساختار فضایی یکی از مشخصه های نظام شهری در سطح کشور است، بنابر این بررسی آن در کلیه مناطق کشور به منظور شناخت پیوندها و تفاوت ها امری اجتناب ناپذیر است. در این مطالعه به منظور سنجش و ارزیابی سلسله مراتب شهری در استان اردبیل از اطلاعات به روز و روش های متداول و رایج استفاده شده است. طبق تحلیل های انجام شده در سطح استان اردبیل، با وجود گذشت یک دوره 30 ساله فقدان تعادل سلسله مراتبی شهری هنوز یکی از مشخصه های بارز نظام شهری استان است. تزریق بیش از حد و بدون برنامه امکانات و خدمات به شهر اردبیل بویژه پس از تبدیل شدن آن به مرکز استان، موقعیت جغرافیایی این شهر در مرکز استان، دورافتادگی و انزوای شهرهای پرجمعیتی مانند پارس آباد و...، برخی از دلایل این عدم تعادل است.