مقایسه گیرنده دیجیتال CMOS با فیلم در تشخیص تحلیل خارجی ریشه: مطالعه آزمایشگاهی

تحلیل ریشه یکی از معضلات تشخیصی در درمان های اندودنتیک می باشد. با توجه به این که موفقیت درمان به تشخیص زودهنگام این پاتولوژی وابسته است، لذا به کارگیری ابزارهای مختلف تشخیصی اعم از تصاویر رادیوگرافی بر پایه فیلم و یا تصاویر دیجیتال و در نهایت تکنیک های پیشرفته تشخیصی حائز اهمیت است. لذا در این مطالعه گیرنده تصویری دیجیتال Complementary Metal Oxide Semiconductors (CMOS) و فیلم در تشخیص تحلیل خارجی ریشه مورد مقایسه قرار گرفت.
در این مطالعه آزمایشگاهی، در گروه اول بر روی ریشه 12 دندان پره مولر سالم که جهت درمان ارتودنسی کشیده شده بودند، پنجره ای به ابعاد mm2×2 در یکی از نواحی باکال، لینگوال و یا پروگزیمال در دو مقطع سرویکال و میانی ایجاد شد و مابقی سطح دندان با لاک پوشانده شد. تحلیل ریشه در دو مرحله با اسید شبیه سازی شد. با دو گیرنده فیلم و سنسور CMOSدر سه زاویه بدون شیفت و با شیفت پانزده درجه مزیالی و دیستالی تصاویر رادیوگرافی تهیه شدند. در گروه دوم بر روی 12 دندان پره مولر دیگر، حفره های فرزی در دو مرحله با اندازه های متفاوت تهیه نموده و بقیه مراحل شبیه گروه اول تکرار شد. تصاویر تهیه شده توسط یک نفر اندودونتیست و یک نفر رادیولوژیست مجرب از نظر برای وجود یا عدم وجود تحلیل ریشه مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها با آزمون مجذور کای آنالیز شد.
در مجموع تشخیص صحیح تحلیل اسیدی در تکنیک دیجیتال نسبت به متد کانونشنال (فیلم) اختلاف آماری قابل توجهی را نشان داد. در حالی که در تحلیل فرزی این اختلاف قابل توجه نبود.
براساس نتایج این تحقیق سنسورهای دیجیتال در تشخیص تحلیل ریشه کمک کننده تر از تصاویر کانونشنال بوده و متغیرهایی نظیر اندازه و شکل حفره، موقعیت و سطوح تحلیل در قدرت تشخیص مشاهده گرها موثر هستند.