مقایسه علل سقط در افراد با سابقه دو سقط پشت سر هم با افراد با سابقه سه سقط و یا بیشتر

سقط راجعه به معنی سه یا بیشتر از سه سقط پی درپی گفته می شود. بررسی زوجین معمولا بعد از سه سقط ضروری است اگرچه بعضی ها معتقد هستند که بررسی باید بعد از دو سقط پی درپی شروع شود ولی شواهد کافی در این زمینه وجود ندارد.
در این بررسی مقطعی، 58 بیمار (37 بیمار با دو سقط و 21 بیمار با سه سقط و یا بیشتر) را از سال 88-84، مورد مطالعه قرار دادیم. عوامل آندوکرین، ژنتیک، آنومالی های رحم، عفونت ها، ترومبوفیلی، علل اتوایمیون، سندرم تخمدان پلی کیستیک، مشخصات آنالیز مایع سمن و سن بالای مادر به عنوان علل سقط در دو گروه بررسی و مقایسه شدند.
در 18 بیمار (03/31%) ما هیچ علتی برای سقط مشاهده نکردیم. در بقیه بیماران شایع ترین علت سقط علت آندوکرین (4/41%) بود، بقیه علت ها به ترتیب آنومالی رحمی (1/12%)، عفونت ها (1/12%)، سن بالای 35 سال مادر (1/12%)، ترومبوفیلی (16/8%)، اختلال در تجزیه مایع سمن (16/8%)، علت ژنتیک (9/6%) و علت اتوایمیون (7/1%) بودند. هیچ اختلاف معنی داری بین دو گروه از نظر علل سقط وجود نداشت به جز در مورد آنومالی های رحمی که در گروه با سابقه سه سقط و بیشتر این یافته نسبت به گروه اول شایع تر بود. (8/23% در مقایسه با 4/5%).
در مقایسه افراد با سابقه دو سقط و افراد با سابقه سه سقط و بیشتر اختلاف معنی داری از نظر علل سقط به جز آنومالی رحمی وجود نداشت. بنابراین عاقلانه است که بررسی زوجین با سابقه دو سقط پی در پی همانند زوجین با سابقه سه سقط و بیشتر شروع شود.