ارزیابی صفات فیزیولوژیک مرتبط با عملکرد دانه در هیبریدهای ذرت

به منظور ارزیابی صفات فیزیولوژیک مرتبط با عملکرد در هیبریدهای ذرت آزمایشی در سال 1387 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارسنجان واقع در شهر ارسنجان انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. فاکتور اول در شش سطح شامل ارقام ذرت 704، 504، 666، ماکسیما، زولا و جتا، و فاکتورهای دوم شامل تراکم بوته در سه سطح 4، 8 و 12 بوته در متر بوته در نظر گرفته شد. نتایج این آزمایش اختلاف معنی داری را بین هیبریدهای مختلف مورد بررسی از لحاظ صفات فیزیولوژیک و عملکرد دانه نشان داد. بیشترین عملکرد دانه در هیبرید 504 و پس از آن در 704 و 666 مشاهده شد، کمترین عملکرد دانه نیز در هیبرید جتا بدست آمد. بین تراکم ها اختلاف معنی داری مشاهده نشد، اما ارقام مختلف واکنش متفاوتی نشان دادند. بیشترین میزان LAI در رقم 704 و 504 و بیشترین میزان CGR در رقم 504 بدست آمد. همچنین رقم 666 و 504 دارای RGR بالایی بودند که این نشان دهنده نقش مثبت این صفات در عملکرد دانه است. واکنش صفات فیزیولوژیک در ارقام تحت تاثیر تراکم بوته تغییر کرد بطوریکه ارقام با عملکرد بالا در تراکم ها بهینه و پایین بهتر پتانسیل عملکرد و صفات فیزیولوژیک خود را نشان دادند.