اثربخشی پوشش آنتی باکتریال نخ ویکریل در دوختن بافت زیرجلدی بر عوارض زخم پس از سزارین

افزایش ضخامت بافت زیرجلدی شکم در زنان چاق، یک فاکتور خطر در بروز عوارض پس از جراحی می باشد. جهت کاهش عوارض زخم، استراتژی های مختلفی به کار گرفته شده است. نخ های بخیه با پوشش آنتی باکتریال از سال ها قبل به منظور کاهش عوارض عفونی زخم ها مورد بررسی قرار گرفته اند. مطالعه حاضر به بررسی اثرات دوختن بافت زیرجلدی با نخ ویکریل با پوشش آنتی باکتریال بر عوارض زخم در زنان چاقی که تحت زایمان سزارین قرار گرفتند پرداخته است.
در این کارآزمایی بالینی تصادفی یک سوکور، زنانی که بافت زیرجلدی شکم آن ها بیشتر از 2 سانتی متر بود، به صورت تصادفی در یکی از دو گروه دوختن بافت زیرجلدی با نخ ویکریل با پوشش آنتی باکتریال (133 بیمار) و نخ ویکریل معمولی (131 بیمار) قرار گرفتند. میزان بروز سروما، هماتوما، از هم گسیختگی و عفونت زخم در دو گروه مقایسه شد.
دو گروه از نظر سن مادر، سن بارداری، شاخص توده بدنی، ضخامت بافت زیرجلدی و اندیکاسیون های سزارین همسان بودند. در گروه ویکریل با پوشش آنتی باکتریال، میزان بروز عفونت زخم (5/1% در مقابل 1/6%، 059/0P=) نسبت به گروه ویکریل معمولی کاهش یافته بود اما از نظر آماری معنادار نبود (059/0P=). اختلاف معناداری در میزان بروز سروما، هماتوم و از هم گسیختگی زخم بین دو گروه دیده نشد.
بر اساس یافته های مطالعه حاضر، استفاده از نخ ویکریل با پوشش آنتی باکتریال برای دوختن بافت زیرجلدی در زنان چاق، تاثیری بر کاهش عوارض زخم پس از زایمان های سزارین ندارد و تنها هزینه جراحی را افزایش می دهد.