بررسی مقایسه ای کیفیت بهداشتی هوای شهرهای تهران و اصفهان در سال 1387

آلودگی هوا از معضلات مهم شهرهای بزرگ صنعتی است و زندگی تمام افراد جامعه را تحت تاثیر قرار می دهد. بنابراین پایش آلاینده ها و تعیین مستمر کیفیت هوای کلان شهرها به منظور تدوین برنامه های کنترل آن، ضروری است. هدف اصلی این مطالعه مقایسه کیفیت بهداشتی هوای شهرهای تهران و اصفهان در سال 1387 بود. این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی می باشد. غلظت های لحظه ای آلاینده های هوای شهر تهران و اصفهان به ترتیب توسط روش های قرائت مستقیم و مراجعه به سازمان حفاظت محیط زیست به دست آمد. سپس شاخص استاندارد آلودگی از طریق درون یابی بین غلظت آلاینده ها برای پنج آلاینده معیار (CO، NO2، SO2، PM10، O3) هوای دو شهر در سال 1387 محاسبه و بر مبنای جدول استاندارد کیفیت بهداشتی هوا در گروه های خوب، متوسط، غیر بهداشتی، بسیارغیربهداشتی و خطرناک طبقه بندی گردید. در تحلیل داده ها از آزمون آماری t-test و بسته آماری SPSS ویرایش 16 استفاده شد.
کیفیت هوای شهر تهران و اصفهان در سال 1387، به ترتیب 43 و 67 روز کمتر از حد استاندارد سازمان حفاظت محیط زیست ایران و 323 و 299 روز دیگر از حد استاندارد (100 > PSI) بیشتر بود. در شهر تهران و اصفهان در تابستان به ترتیب ازن و منوکسیدکربن و در زمستان منوکسیدکربن و ذرات معلق، آلاینده مسئول شناخته شدند. آزمون t- test بین میانگین شاخص PSI در دو شهر، اختلاف معنی داری را نشان داد (p < 0001/0).
کیفیت هوای دو شهر در سال 1387 بهداشتی نبوده و در وضعیت بسیار وخیمی از نظر حفظ سلامتی افراد جامعه، بخصوص گروه های حساس قرار دارد.