تحلیل آسایش انسان از نظر عوامل اقلیمی در استان تهران

عناصر اقلیمی بر روی آسایش انسان تاثیر فراوان دارد. پژوهش حاضر به تحلیل آب و هوا در استان تهران پرداخته است. هدف از انجام این تحقیق، شناسائی مناطق مطلوب آسایش در استان است. به دلیل گستردگی شهرها در این پژوهش سعی گردیده است صرفا به مراکز مهم توجه شود. در آسایش انسان بیشتر عناصر بارش، دما، رطوبت و سرعت باد اثر دارد. در روش کار نسبت به استخراج آستانه های اقلیمی مذکور بر اساس آمار سینوپتیک 8 ایستگاه اقلیمی استان به صورت روزانه طی یک دوره 23 ساله اقدام گردید. سپس درصد فراوانی روزانه عناصر تاثیرگذار طی یک برنامه نرم افزار کامپیوتری به دست آمده و محاسبه شد. در مرحله بعد بر مبنای مدل (A.H.P) به صورت وزن دهی و بر اساس درجه اهمیت طی یک جدول ماتریسی به عدد مطلوبیت هر عنصر اقلیمی دست یافته ایم در نهایت بر روی نقشه استان بر مبنای فصول سال نسبت به شناسائی مناطق مناسب اقدام شده است. بنابراین نتایج تحقیق نشان داد آسایش انسان بر مبنای فصول سال متفاوت و در فصل زمستان شهر تهران به دلیل جزیره گرمایی در حداکثر و سایر مناطق در حداقل است و در فصل تابستان مناطق شمالی استان در حداکثر و مناطق جنوبی در حداقل به سر می برد. مطلوبیت مناسب در طول سال 50 درصد برای کل استان در نیمه شمالی و هر چه به طرف نیمه جنوبی استان پیش می رویم این روند به حداقل رسد.