ارزیابی مرفومتری، مرفولوژی و میزان بلوغ تخمک های نارس انسانی بعد از انجام انجماد و بلوغ آزمایشگاهی

در سیکل های تکنولوژی کمک باروری 15% تخمک های جمع آوری شده نابالغ هستند (11% ژرمینال وزیکول، 4% متافاز1). امکان انجماد این تخمک ها جهت استفاده بیشتر در برنامه IVMوجود دارد.
هدف از این بررسی تعیین میزان بلوغ، پارامترهای مرفومتری و مرفولوژی تخمک های نارس انسانی در دو گروه (fresh IVM (fIVM و (vitrified-IVM (vIVM بود.
در این بررسی 93 زن که تحریک کنترل شده تخمدانی جهت ART برای آنها انجام شده بود، شرکت کردند. از این زنان تعداد 203 تخمک نابالغ به دست آمد که به دو گروه تقسیم شدند: (1) تخمک های نابالغ (101=N) که به طور مستقیم در محیط آزمایشگاه IVM شدند و (2) تخمک های نابالغ (102=N) که در ابتدا منجمد، سپس در آزمایشگاه بالغ شدند. تمام تخمک ها متحمل IVM در HAMʼs F10 مکمل شده با LH و FSH و مایع فولیکولی انسانی شدند. بعد از 48 ساعت از کشت، نسبت بلوغ تخمک ها بعلاوه ارزیابی مرفومتری و مرفولوژی سیتوپلاسمی با استفاده از برنامه Cornus انجام گرفت.
نسبت بلوغ تخمک ها در vIVM در مقایسه باfIVM کاهش یافت (40/4% در مقایسه 59/4%، 0/001>p). در ارزیابی های مورفومتریک بعدی تفاوت معنی داری در میانگین قطر تخمک (μm) بین vIVM و fIVM مشاهده نگردید (به ترتیب 6/8± 56/31 و 9/9±154/07). دیگر پارامترها از جمله محیط و مساحت تخم بعلاوه حجم تخمک و اووپلاسم در دو گروه مشابه بودند. همچنین ناهنجاری های مرفولوژی بیشتری نظیر واکوئل و تخمک تیره در تخمک های vIVM دیده شد.
گروه fIVM از نظر میزان بلوغ نسبت به vIVM موفق تر بودند. هیچ اختلاف آماری قابل توجهی در دو گروه مشاهده نگردید. لذا پیش بینی می شود که پارامترهای مرفومتری نتوانند به عنوان یک فاکتور پیشگویی کننده در سرانجام بلوغ تخمک در برنامه IVM بکار برده شوند.