کیفیت زندگی مرتبط با سلامت در بیماران دیابتی نوع یک
با توجه به اهمیت روزافزون ارتقا کیفیت زندگی در بیماری های مزمن از جمله بیماری دیابت، این پژوهش به منظور بررسی سطح کیفیت زندگی مرتبط با سلامت، در بیماران دیابتی نوع یک در ایران انجام شد.
پژوهش حاضر، به صورت مقطعی، روی 150 بیمار دیابتی نوع یک انجام شد. پرسش نامه ی ارزیابی کیفیت زندگی که روایی و پایایی آن در گذشته به اثبات رسیده بود، به بیماران داده شد. این پرسش نامه شامل 20 سوال در پنج حیطه ی روابط اجتماعی، روانی عاطفی، فعالیت های روزانه، عملکرد تحصیلی و درمان می باشد.
میانگین سنی افراد 84/6±14/22 سال و میانگین مدت زمان ابتلا به بیماری 14/7±97/8 سال بود. هم چنین میانگین امتیاز کیفیت عمومی زندگی برای مردان 95/13±70/70 و برای زنان 87/11±27/67 بود. بین مردان و زنان از نظر امتیاز کیفیت عمومی زندگی اختلاف معنی داری دیده نشد، ولی در حیطه ی درمان، کیفیت زندگی در مردان نسبت به زنان به طور معنی داری بالاتر بود. امتیاز کیفیت عمومی زندگی با مدت زمان ابتلا و نوع انسولین ارتباط معنی داری داشت، و نیز امتیاز کیفیت عمومی زندگی و در حیطه های روانی عاطفی، روابط اجتماعی، عملکرد تحصیلی و درمان در بیمارانی که از انسولین های آنالوگ استفاده می کردند، بهتر بود.
این پژوهش برای اولین بار در ایران به منظور بررسی امتیاز کیفیت زندگی در بیماران دیابتی نوع یک انجام شد. به نظر می رسد مراقبت همه جانبه از بیماران دیابتی شامل مشاوره های بهداشت روان، و آموزش ساختاریافته و هدفمند می تواند در این زمینه راهگشا باشد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.