پالینوستراتیگرافی نهشته های دونین جنوب غرب شاهرود

در سازند جیرود در برش چینه شناسی دهملا، جنوب غرب شاهرود، پالینوفلورای متنوعی با حفظ شدگی نسبتا خوب عمدتا شامل میکروفیتوپلانکتون ها (سیست پرازینوفیت و آکریتارک)، اسپورها، و با تنوع و فراوانی کمتر کیتینوزوآها و اسکلوکودونت ها وجود دارد. وجود پالینوفلورای مذکور نشان دهنده تشکیل رسوبات مورد مطالعه در محیط دریایی کم عمق حاشیه قاره ای است. الگوی پراکندگی چینه شناسی پالینومورف ها منجر به شناسائی دو بیوزون اجتماعی شده است که به صورت غیر رسمی تحت عنوان assemblage zone I و assemblage zone II نامگذاری شده اند. حضور اسپورهایی مانند Grandispora inculta، Cymbosporites catillus، Geminospora lemurata، Teichertospora iberica، Laevigatosporites ovatus، Densosporites spitsbergensis، Punctatisporites labiatus، Retusotriletes rugulatus، R. pychovii، R. dubiosus، Dictyotriletes australis، Diducites mucronatus، Archaeoperisaccus sp.، Stenozonotriletes conformis، Ancyrospora ancyrea در assemblage zone I و مقایسه آن با بیوزون های دونین بالایی نیمکره شمالی مانند Assemblage Zone ovalis-bulliferus و قسمتی از torquata-gracilis Assemblage Zones and optivus-triangulatus سن اوایل دونین پسین (فرازنین) را پیشنهاد می کند. در الگوی بیوزوناسیون پیشنهاد شده در این مطالعه، assemblage zone II نیز که با وجود و همراهی فرم هایی نظیر Retispora lepidophyta، Vallatisporites hystricosus، V. vallatus، Verruciretusispora loboziakii، Punctatisporites planus، Densosporites rarispinosus، Grandispora facilis قابل شناسایی است با قسمتی از Assemblage Zone torquata-gracilis و نیز با مجموعه pusillites-lepidophyta Assemblage Zones and flexuosa-cornuta قابل مقایسه بوده و به اواخر دونین پسین (فامنین) نسبت داده می شود. قسمت قاعده ای سازند جیرود (به ضخامت تقریبا 20 متر) که فاقد پالینومورف می باشد نیز تحت عنوان barren interval در نظر گرفته شده است. این تعیین سن با داده های حاصل از مطالعه سایر گروه های فسیلی موجود در این طبقات قابل مقایسه است. با توجه به ارتباط اسپورها با گیاهان والد و بر اساس تنوع و فراوانی اسپورهای موجود در پالینوفلورای مورد مطالعه، در زمان تشکیل نهشته های سازند جیرود در برش چینه شناسی دهملا فرم های منتسب به لیکوپسیدا و فیلیکوپسیدا در ترکیب پوشش گیاهی موجود در اطراف محیط رسوبی مذکور فراوانی نسبی بیشتری داشتند.