جبرگرایی الهیاتی و راه حل های آن

یکی از تقریرهای جبرگرایی الهیاتی نظریه ای است که با تکیه بر علم پیشین و خطاناپذیر الهی، به نفع جبرگرایی استدلال می کند. حامیان این نظریه معتقدند که چون خداوند از پیش به همه اعمال انسان علم خطاناپذیر دارد، پس انسان نمی تواند کاری جز آنچه خداوند از پیش می داند انجام دهد؛ و بنابراین، اعمال انسان اختیاری نیستند. در این مقاله، پس از تشریح پیش فرض های مورد قبول اکثریت جبرگرایان الهیاتی، ابتدا برهان پایه جبرگرایی الهیاتی به مثابه استدلالی که می تواند کمابیش مورد اتفاق این گروه از جبرگرایان باشد تقریر می شود و سپس، با بررسی مهم ترین راه حل هایی که تاکنون برای این نوع جبرگرایی به دست داده شده است، جایگاه هریک در ارتباط با مقدمات این برهان تبیین می شود.