بررسی اثر دو روش پروفیلاکسی استفاده از میدازولام به تنهایی و ترکیب میدازولام و دگزامتازون در کاهش تهوع و استفراغ پس از عمل جراحی گوش میانی

تهوع و استفراغ شایع ترین عارضه ی پس از عمل جراحی می باشد که شیوع آن بسته به نوع عمل جراحی، نوع داروی بیهوشی، سن، جنس و... متفاوت بوده، از 80-20 درصد ذکر می گردد. این عارضه می تواند منجر به مشکلاتی نظیر افزایش فشار داخل چشم، باز شدن سوچورهای جراحی و یا در مواردی، آسپیراسیون ریوی و مرگ گردد. در چند تحقیق انجام گرفته اثر میدازولام در کاهش تهوع و استفراغ اثبات شده است ولی تا کنون تحقیقی در مورد اثر ترکیبی این دارو با سایر داروها انجام نشده است. در این تحقیق، اثر میدازولام به تنهایی و با ترکیب میدازولام و دگزامتازون در کاهش تهوع و استفراغ پس از عمل جراحی مقایسه شد.
این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی در دو گروه 33 نفری از بیمارانی که در بیمارستان های الزهرا (س) و کاشانی اصفهان تحت عمل جراحی گوش میانی قرار گرفتند، انجام شد. بیماران زن و مرد II و ASAI کاندید عمل ماستوئیدکتومی به طور مساوی و به شکل تصادفی به 2 گروه تقسیم بندی شدند. در گروه A بلافاصله پس از القای بیهوشی از mg/kg 075/0 میدازولام و در گروه B از mg/kg 075/0 میدازولام با mg/kg 05/0 دگزامتازون استفاده شد. سپس در ریکاوری و در بخش، به مدت 24 ساعت شدت تهوع با مقیاس VAS و تعداد دفعات استفراغ اندازه گیری و ثبت گردید و توسط آزمون آماری t تحلیل شد.
میانگین Score تهوع در ریکاوری در گروه های A و B به ترتیب 88/0 و 48/0 و تعداد دفعات استفراغ 09/0 و 0 بود (به ترتیب 22/0 = P و 039/0 = P). میانگین Score تهوع در 6 ساعت اول در بخش در گروه های A و B به ترتیب 15/3 و 15/2 و تعداد دفعات استفراغ 85/0 و 6/0 بود (به ترتیب 14/0 = P و 26/0 = P). میانگین Score تهوع در 6 ساعت دوم در بخش در گروه های A و B به ترتیب 24/2 و 7/1 و تعداد دفعات استفراغ 09/1 و 3/0 بود (به ترتیب 3/0 = P و 04/0 = P). میانگین Score تهوع در 12 ساعت دوم در بخش در گروه های A و B به ترتیب 39/1 و 42/0 و تعداد دفعات استفراغ 42/0 و 03/0 بود (به ترتیب 049/0 = P و 047/0 = P). میانگین مقدار متوکلوپرامید مصرفی در ریکاوری در گروه های A و B به ترتیب 51/0 و 51/0 و در بخش 9/12 و 48/6 بود (به ترتیب 5/0 = P و 075/0 = P). میانگین مدت زمان اقامت در ریکاوری در گروه های A و B به ترتیب 8/67 و 3/61 بود (003/0 = P).
در کل مشخص شد که گروه دریافت کننده ی میدازولام و دگزامتازون نسبت به گروه دریافت کننده ی میدازولام به تنهایی، در درازمدت کاهش تهوع و استفراغ پس از عمل واضح تری داشتند؛ احتمال می رود تاثیر نوع عمل جراحی (گوش میانی) بر تهوع و استفراغ همراه سرگیجه در ساعات اولیه پس از عمل قابل توجیه باشد.