اثر استفاده از سطوح مختلف جو بدون پوشینه و آنزیم (اندوفید) بر میزان انرژی زایی و قابلیت هضم مواد مغذی جیره ی غذایی در جوجه های گوشتی

این آزمایش به منظور بررسی اثرهای استفاده از سطوح مختلف جو بدون پوشینه و آنزیم اندوفید در جیره ی غذایی بر میزان انرژی قابل سوخت و ساز و قابلیت هضم مواد مغذی در جوجه های گوشتی انجام شد. از تعداد 252 و 180 قطعه جوجه ی گوشتی نر یکروزه سویه ی آربورایکرز به ترتیب در دوره های آغازین و پایانی در یک آزمایش فاکتوریل با 4 سطح جو (صفر، 10، 20 و 30 درصد) و 3 سطح آنزیم (صفر، 300 و 600 گرم در تن) در 3 تکرار در قالب طرح کاملا تصادفی استفاده شد. جوجه ها در 21-14 روزگی (دوره ی آغازین) و 45-40 روزگی (دوره ی پایانی) با جیره های آزمایشی تغذیه شدند. نمونه های مدفوع در دوره های آغازین و پایانی به ترتیب در فواصل 20-18 و 44-40 روزگی و محتویات ایلئوم در 21 و 45 روزگی بعد از کشتار جمع آوری شدند. نتایج حاصله نشان داد که افزایش سطح جو بدون پوشینه در جیره ی غذایی دوره ی آغازین، انرژی قابل سوخت و ساز و قابلیت هضم (ایلئومی و کل لوله گوارش) ماده ی آلی، پروتئین، چربی و نشاسته را کاهش داد (01/0>p). استفاده از 30 درصد جو بدون پوشینه در این دوره قابلیت هضم چربی را در ایلئوم 9/10 درصد و در کل لوله گوارش 5/15درصد کاهش داد. افزایش سطح جو بدون پوشینه در جیره در دوره ی پایانی به استثنا مورد چربی، تاثیری بر ضرایب هضمی سایرمواد مغذی نداشت. افزودن سطوح مختلف آنزیم به جیره های آزمایشی اثر معنی داری بر متغیر های مورد مطالعه نداشت. با توجه به نتایج این آزمایش می توان عنوان نمود که افزایش سطح جو بدون پوشینه بیشترین تاثیر منفی بر قابلیت هضم مواد مغذی را در جیره های دوره آغازین دارد. در ضمن وبا توجه به بهبود مشاهده شده در قابلیت هضم مواد مغذی با افزایش سن جوجه ها، امکان استفاده از مقادیر بیشتری از این غله در جیره جوجه های گوشتی در دوره پایانی فراهم می شود.