تعیین و اولویت بندی معیارهای مؤثر بر اثربخشی مدیریت دانش در سازمان‎های تحقیقاتی ایران با رویکرد تطبیقی (فازی و قطعی)

چیزی را که نتوانیم کنترل کنیم، نمی‎توانیم مدیریت نماییم و نیز چیزی را که نتوانیم اندازه‎گیری کنیم، نمی توانیم کنترل نماییم، از این‎رو تعیین مدلی جهت ارزیابی اثربخشی مدیریت دانش امری مهم و حیاتی است.هدف این پژوهش توسعه وگسترش مدلی به‎منظور ارزیابی اثربخشی مدیریت دانش در مراکز پژوهشی است. پس از مطالعه ادبیات موضوع و دریافت نظرهای متخصصان از طریق مصاحبه های عمیق و بررسی آن‎ها، سنجه های تاثیرگذار بر اثربخشی مدیریت دانش در مراکز پژوهشی استخراج شدند. در پژوهش حاضر داده ها بر اساس فرآیند تحلیل سلسله‎مراتبی توسعه یافته فازی به‎عنوان یک فرآیند تصمیم گیری چند شاخصه- تحلیل شده اند. در مجموع 34 زیر معیار در قالب 6 معیار اصلی جهت ارزیابی اثربخشی مدیریت دانش در مراکز پژوهشی تعیین شدند. نتایج تجزیه و تحلیل‎ها بیانگر این مطلب است که معیار «منابع انسانی» با کسب رتبه اول، بیشترین اهمیت را در ارزیابی اثربخشی مدیریت دانش در سازمان های پژوهشی دارد. در پایان از مدل مذکور برای ارزیابی اثربخشی مدیریت دانش در 9 مرکز پژوهشی ایران استفاده شد.