بررسی فراوانی نسبی سنگ های کلیوی از نظر ترکیب سنگ در بیماران مراجعه کننده به سنگ شکن

سنگ کلیه یک بیماری بسیار شایع می باشد که حدود 7-4 درصد مردم جهان به آن مبتلا هستند؛ میزان بروز سنگ کلیه در ایران از حداکثر میزان جهانی بیشتر است. انواع مختلفی از سنگ ها وجود دارد و جنس سنگ بسیار وابسته به عادات تغذیه ای جامعه می باشد. به طور کلی دانستن جنس سنگ کمک بسیاری در پیش گیری، درمان (به خصوص درمان دارویی) و تشخیص می کند و به پزشک این اجازه را می دهد که در هر یک از این زمینه ها به طور اختصاصی عمل کند. از این رو بر آن شدیم تا با بررسی فراوانی نسبی سنگ های کلیوی از نظر ترکیب سنگ در بیماران مراجعه کننده به سنگ شکن گامی در این زمینه برداریم.
این مطالعه ی توصیفی- تحلیلی در مرکز آموزشی درمانی نور اصفهان انجام شد. روش نمونه گیری آسان بود و حجم نمونه با در نظر گرفتن این که 10 درصد بیماران پس از سنگ شکن سنگ خود را دفن نمی کنند، 234 نفر محاسبه شد. داده های مطالعه در یک پرسش نامه ی دو قسمتی وارد شد. این اطلاعات به وسیله ی نرم افزار 15SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. آزمون های آماری مورد استفاده شامل آزمون 2χ و آزمون دقیق فیشر (جهت مقایسه ی داده های کیفی) و آزمون Student-t (جهت مقایسه ی داده های کمی) بود.
در این مطالعه، سنگ های دفع شده از 234 نفر طور دقیق آنالیز شد. 25 نفر (7/10 درصد) دارای سنگ اگزالات کلسیم، 4 نفر (7/1 درصد) دارای سنگ فسفات کلسیم، 1 نفر (4/0 درصد) دارای سنگ اسید اوریک و 205 نفر (6/87 درصد) دارای سنگ مخلوط بودند. در 95 نفر (46 درصد) از افراد دارای سنگ مخلوط، جنس سنگ اگزالات کلسیم + فسفات کلسیم، در 34 نفر (17 درصد) اگزالات کلسیم + فسفات کلسیم + اسید اوریک، در 24 نفر (12 درصد) فسفات کلسیم + اسید اوریک، در 10 نفر (5 درصد) اگزالات کلسیم + اسید اوریک و در 9 نفر (4 درصد) اگزالات کلسیم + استرووایت بود.
سنگ های مخلوط فراوانی بیشتری نسبت به سایر سنگ ها داشتند و با نگاه دقیق تر و آنالیز دقیق سنگ های کلیه متوجه این نکته شدیم که قسمت اعظم سنگ های مخلوط از سنگ کلسیمی تشکیل شده است؛ البته سنگ های اسید اوریکی و استرووایی (به طور خالص) نسبت به سایر مطالعات بسیار کمتر بود که علت، مناسب نبودن این نوع سنگ ها برای سنگ شکن می باشد؛ این سنگ ها اغلب تحت درمان دارویی قرار می گیرند.