مطالعه فوق ریزبینی اووسیت و پرده ی شفاف فولیکول های تخمدانی موش صحرایی متعاقب ایجاد دیابت تجربی و درمان با متفورمین

دیابت یک اختلال متابولیکی است که بر تمام بدن از جمله دستگاه تناسلی ماده تاثیر می گذارد و از عوامل موثر در ناباروری می باشد. متفورمین از داروهای رایج کنترل قندخون بیماران دیابتی است. هدف این مطالعه بررسی تغییرات فوق ریزبینی فولیکول های تخمدانی رت های دیابتی و سنجش میزان اثربخشی داروی متفورمین در این زمینه بود. تعداد 36 سر رت ماده بالغ نژاد Sprague-Dawley (210-170 گرم) در سه گروه (کنترل، دیابتی و دیابتی درمان شده با متفورمین) مطالعه شدند. در گروه های دوم و سوم، رت ها با تزریق mg/kg45 استرپتوزوتوسین دیابتی و در گروه سوم با mg/kg/day100 متفورمین منوهیدروکلراید تیمار شدند. در پایان دوره آزمایش، رت ها تشریح و تخمدان راست آن ها پس از طی مراحل آماده سازی، با میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM) مطالعه گردیدند. نسبت به گروه کنترل، کاهش در ضخامت پرده شفاف و کاهش در میانگین تعداد میکروویلی های درون واحد سطح آن، در گروه دیابتی معنی دار (به ترتیب 01/0>P و 001/0>P) و در گروه دیابتی درمان شده با متفورمین به ترتیب معنی دار (05/0>P) و غیرمعنی دار بود. اندامک های سیتوپلاسم اووسیت در گروه دیابتی درمان شده با متفورمین نسبت به گروه دیابتی به تعداد بیشتر و با اشکال طبیعی و یا نزدیک به طبیعی ملاحظه شد. کاهش تعداد و بالونی شدن کریستاهای میتوکندری ها از بارزترین تغییرات در گروه دیابتی بودند. دیابت باعث کاهش در ضخامت پرده شفاف و تعداد میکروویلی های درون آن، کاهش تعداد اندامک های اووسیت و تغییر ساختاری آن ها می گردد. در بیماران دیابتی درمان با متفورمین شرایط بهتر در موارد فوق را فراهم می کند.