بررسی فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره ی متانولی برگ سنا و تاثیر آن در پایداری روغن سویا

امروزه به دلیل اثرات نامطلوب آنتی اکسیدان های سنتزی، تمایل روزافزونی به استفاده از آنتی اکسیدان های طبیعی وجود دارد به همین دلیل در این پژوهش، ابتدا ترکیبات فنلی برگ سنا توسط دو حلال اتانول و متانول به روش پرکولاسیون استخراج شد. نتایج، نشان داد که راندمان استخراج عصاره ی متانولی بیش از عصاره ی اتانولی بوده و مقادیر آن به ترتیب 17/14 % و 3/10 % تعیین شد. سپس میزان کل ترکیبات فنولی موجود در عصاره به روش فولین سیوکالتیو تعیین گردید. نتایج، بیانگر این مطلب بود که مقدار این ترکیبات در عصاره ی متانولی003/0±665 برحسب گرم اسید گالیک موجود در یک کیلو گرم ماده ی خشک می باشد. در مرحله ی بعدی قدرت احیاکنندگی و رادیکال گیرندگی عصاره، مورد بررسی قرار گرفت. ارزیابی رابطه ی بین میزان ترکیبات فنلی و خاصیت رادیکال گیرندگی عصاره، نشان داد که بین میزان ترکیبات فنلی و درصد مهارکنندگی در عصاره، همبستگی مثبت (96/0 r=) در سطح 01/0 وجود دارد. بر این اساس، مشخص گردید که با افزایش مقادیر ترکیبات فنلی، قدرت آنتی رادیکالی عصاره نیز افزایش می یابد. جهت ارزیابی مقاومت حرارتی روغن سویا که حاوی مقادیر متفاوتی از عصاره ی متانولی بود از آزمون رنسیمت استفاده شد. مقایسات میانگین تیمارها نشان داد که بین تمام غلظت های عصاره و نمونه ی شاهد، اختلاف آماری معنی داری (01/0p<) وجود دارد. بر اساس نتایج به دست آمده مشخص شد که محدوده ی غلظت 750 ppm می تواند به عنوان غلظت بحرانی در نظر گرفته شود چرا که با افزایش غلظت از750ppm به ppm 3000 طول دوره ی القای نمونه های روغن پایدار شده، به طور معنی داری کاهش یافت.