تحلیل تاثیر فناوری در کارایی صنایع با رهیافت تحلیل پوششی داده ها

روند روزافزون رقابت، ارتقای فنی و تکنیکی اقتصاد را به امری اجتناب ناپذیر تبدیل نموده و بهبود کیفیت و کاهش هزینه را به عنوان شرط بقا در بازار معرفی نموده است. آنچه موجب این وضعیت می گردد و آنرا سهولت می بخشد تحولات فنی، بالا بردن کارایی و بهره وری است. از سویی در نظریه های مربوط به رشد اقتصادی، تکنولوژی جایگاه ویژه ای دارد و به سطوح مختلفی با ویژگی ها و تاثیرات متفاوتی تقسیم می شود. یکی از این تاثیرات تفاوت کارایی در بین سطوح مختلف تکنولوژی است که این مقاله در نظر دارد تا کارایی صنایع با فناوری متفاوت را مورد مقایسه قرار دهد. بدین منظور از داده های مربوط به بنگاه های صنعتی با 10 نفر کارکن و بیشتر در ایران که توسط سرشماری مرکز آمار ایران جمع آوری گردیده است، استفاده می شود. در این مطالعه کارایی صنایع با تکنولوژی مختلف (صنایع با فناوری برتر، متوسط و پایین) با استفاده از روش ناپارامتریک تحلیل پوششی داده ها مورد سنجش قرار گرفته است. از آنجا که صنایع با تکنولوژی های مختلف از توابع تولید متفاوتی برخوردارند، به منظور تخمین توابع تولید این صنایع با استفاده از روش اقتصادسنجی پانل دیتا، توابع تولید برآورد می گردند. نتایج نشان می دهد که کارایی مدیریتی در صنایع با فناوری ساده نسبت به سایر صنایع در سطح نازل تری قرار دارد و سطح کارایی فنی در صنایع با فناوری برتر در مقایسه با سایر سطوح تکنولوژی پایین تر می باشد. این در حالی است که صنایع با سطح تکنولوژی متوسط بر اساس کارایی فنی، تکنولوژیکی، مدیریتی و همچنین صرفه های ناشی از مقیاس از سطح مناسبی برخوردار است.