بررسی آزمایشگاهی اثر ضد باکتریایی عصاره هیدروالکلی مریم گلی و زنیان بر میکروارگانیسم های پوسیدگی زا

جامعه جهانی به درمانهای سنتی و لزوم استخراج دارو از مواد طبیعی و گیاهان داروئی توجه خاص دارد. به همین جهت هدف از این مطالعه بررسی آزمایشگاهی اثر آنتی باکتریال عصاره هیدروالکلی دو گیاه مریم گلی (Salvia officinalis) و زنیان (Carum copticum) که در متون طب سنتی از موارد پرکاربرد در درمان بیماری های دهان و دندان هستند بر میکرو ارگانیسم های پوسیدگی زا می باشد.
در این مطالعه تجربی از دو گیاه مریم گلی و زنیان به روش ماسراسیون (خیساندن) عصاره هیدروالکلی تهیه شد و پس ازاستریل کردن عصارها توسط فیلتر مربوطه، اثر آنتی باکتریا ل عصارها به روش Broth macrodilution (رقیق کردن مرتب نمونه ها با روش مربوطه) بر روی میکروارگانیسم های استرپتوکوک موتان، لاکتوباسیل رامنوز و اکتینو میسس ویسکوز ارزیابی شد. نتایج توسط آماره Mann whitney آنالیز و مقایسه شدند.
میزان حداقل غلظت بازدارندگی رشد عصاره مریم گلی و زنیان برای استرپتوکوک موتان به ترتیب 25/6 و 5/12 میکرو گرم در میلی لیتر و برای لاکتوباسیل رامنوز به ترتیب 56/1 و 25/6 میکرو گرم در میلی لیتر و برای اکتینومیسس ویسکوز به ترتیب 5/12 و 25 میکرو گرم در میلی لیتر به دست آمد.
هر دو عصاره مریم گلی و زنیان بر هر سه گونه باکتری اثر بازدارندگی رشد داشتند که این اثر برای مریم گلی به طرز معنی داری بیشتر از زنیان بود و در محدوده غلظتی مورد بررسی عصاره مریم گلی بر هر سه باکتری و زنیان بر استرپتوکوک موتان و اکتینومیسس ویسکوز اثر باکتریسیدال داشتند.