بررسی اثر روش های مختلف آماده سازی سطحی یک نوع پست فایبر بر استحکام باند آن با یک نوع کور کامپوزیتی در بازسازی درمانهای ریشه شده

جهت بالا بردن استحکام باند بین پست فایبر و کور کامپوزیتی روش های آماده سازی سطحی بسیاری بر روی پست صورت گرفته است. هدف از این مطالعه بررسی اثر چند روش روی پست فایبر کوارتز ((DT light بر استحکام باند آن با کور کامپوزیتی ((clearfill photocoreپس از نگهداری در آب و ترموسایکلینگ می باشد.
این مطالعه از نوع مداخله ای و آزمایشگاهی می باشد. پنجاه عدد دندان کانین انسان درمان ریشه شدند و فضای پست ایجاد گردید. پنجاه عدد پست بر اساس درمانهای سطحی انجام شده بر رویشان به گروه های کنترل، سایلن، سندبلاست، سندبلاست - سایلن و اسید هیدروفلوریک - سایلن تقسیم شدند. پس از سمان کردن پست ها در داخل کانال با پاناویا F2، کورکامپوزیتی روی پست ها ساخته شد. پس از آن قسمت کور جدا شده به مدت سه ماه در آب مقطر در دمای اتاق نگهداری و ترموسایکلینگ به تعداد سه هزار سیکل بین دمای 5 – 55 درجه سانتی گراد انجام شد و دو برش به قطر یک میلی متر از هر کور به دست آمد و توسط تست Push out استحکام باند اندازه گی ری گردید. داده ها با آزمون آماری One way ANOVA آنالیز شدند.
داده ها در پنج گروه از توزیع نرمال تبعیت می کنند ولی اختلاف آماری معنی داری بین آنها وجود ندارد. بیشترین قدرت باند مربوط به گروه سندبلاست - سایلن (6/4 ± 3/11) و کمترین مربوط به گروه کنترل (7/3 ± 6/9) بود.
سند بلاست، اسید هیدروفلوریک و سایلن موجب افزایش استحکام باند بین پست فایبر و کور کامپوزیت در این مطالعه نگردید.